Roos van Nijmegen

Gevarieerde geluiden tijdens tweede voorronde

Tekst: Thom Klompenhouwer / Foto's: Bonny Boumans ,

Waar vorig week in de eerste voorronde exclusief de harde gitaren domineerden, was er tijdens deze avond van de Roos van Nijmegen een breder palet aan geluiden te horen. Opvallend daarbij was de volgorde waarin de verschillende acts stonden geprogrammeerd. De muzikale toegankelijkheid nam gedurende de avond toe en zorgde ervoor dat de lange adem van het publiek werd beloond.

Non-Alignment Pact wil het publiek laten dansen. Vermoedelijk zoals je danst op The Jesus and Mary Chain en Joy Division, want de postpunk van dit 'Pact' heeft de nodige raakvlakken met deze bands. Zo lijkt het stemgeluid van de zanger/gitarist behoorlijk op wijlen Ian Curtis. Dat doet echter aan het optreden niets af. De set van Non-Alignment Pact biedt namelijk voldoende spannende composities en weet de gehele duur te boeien. De presentatie is introvert en afstandelijk, maar dat werkt prima bij deze donkere muziek. Het grootse struikelblok binnen dit optreden is de matige mix van het geluid. Met name de ritmesectie staat te hard ten opzichte van de snijdende gitaarlijnen en komt daardoor niet goed uit de verf. Het optreden ligt nogal 'zwaar op de maag'.

Remove Before Flight is welopgevoed dankzij papa’s platenkast. Het jonge vijftal put uit de klassieke rockmuziek van de jaren zestig en zeventig en is daarbij gezegend met een Hammond-toetsenist. De band heeft een sympathieke uitstraling en muzikaal is het tot in de puntjes verzorgd. Het geluid van het Hammond-orgel is daarentegen dermate prominent aanwezig dat het hier en daar zelfs de gitaren overstemt. Dit is jammer, want een slide solo van één van de gitaristen is daarom wel te zien maar minder goed te horen. Een punt van kritiek zijn de lange solospots die een iets te groot patsgehalte hebben. Het gitaarspelen achter je nek is iets dat is voorbehouden aan Jimi Hendrix... Naarmate het optreden vordert, kruipt de gehele band steeds meer uit zijn schulp en dat heeft een enthousiasmerend effect op het publiek. Doe dat gerust voortaan vanaf het begin, heren!

Singer-songwriter Einfach Kurt houdt het vervolgens klein. In een intieme setting brengt hij mooie, minimalistische liedjes ten gehore. Hij wordt hierbij bijgestaan door drummer Martijn die met zijn subtiele en soms felle spel de liedjes kleur geeft. Kurt zelf presenteert zich als een multi-instrumentalist en neemt naast toetsen en gitaar ook een accordeon ter hand. Helaas is deze song op accordeon niet de meest spannende uit zijn repertoire. Daarnaast lijden de nummers waarop Kurt zichzelf begeleidt op gitaar een beetje onder zijn eendimensionale gebruik van techniek. Met bijvoorbeeld wat meer 'fingerpicking' en andere akkoordovergangen krijgen deze liedjes nog een extra zetje. Ook mag hij deze songs in zijn presentatie iets meer betekenis meegeven. Er zit al met al wat rek in Einfach Kurt. De basis van zijn liedjes bieden daarvoor genoeg potentie.

De derde en laatste voorronde van de Roos van Nijmegen is woensdagavond 23 april, ook weer in Merleyn. Dan zijn aan de beurt: In Orbit, Merchants Of Moments en These People.