Het Achterhoekse Raw Flowers is opgericht in 2013 door zanger Lawrence Mul (ex-The Bloody Honkies) en gitarist Paul Diersen (ex-Shaking Godspeed). Met de komst van Clemens Mul (ex-The Bloody Honkies) op bas en drummer Ilja Vaags (ex-Deadbeat Conpsiracy) is de band compleet.

Het album is een perfecte fusie van blues en rock waarbij slide guitar zeker niet mag ontbreken. On The Origin is heerlijk ouderwets en vat de kracht van de band heel goed samen. De beste omschrijving van de sfeer van het nummer is ‘Quentin Tarantino’. Het daaropvolgende The Cause Of Satisfaction doet dat ook, maar gooit er nog een flinke schep van ‘the Hives’ bovenop. Zanger Lawrence heeft vrij spel, en dat horen we: de plaat is instrumentaal al heel fijn, maar de zang maakt het af. Dat de drums dan soms wat houterig zijn, daar let niemand meer op. Dit absolute hoogtepunt van het album is helaas al halverwege te vinden. The Big Chill en Down In The Mud verbleken hierna een beetje. Burn Out verdringt snel de laatste herinnering aan de vorige twee nummers, met een lekkere drive (waar de drums beter tot hun recht komen) en een ietwat cliché piano. Gauloises heeft wat toetsen betreft veel meer te bieden, en is eigenlijk de échte afsluiter van de plaat. Enola Gay lijkt meer een verborgen bonustrack, en valt qua stijl buiten het album: een akoestisch wandel- of fietsnummer voor een zonnige zomerdag op de dijk.

Het naamloze album is een fijne plaat (180 grams voor extra kwaliteit), die snel gaat uitverkopen. De band heeft het zwarte goud in eigen beheer uitgebracht, in een oplage van 300, maar digitaal is het album ook verkrijgbaar. Nu al te beluisteren op de Luisterpaal.

http://3voor12.vpro.nl/luisterpaal/albums/Raw-Flowers.html