Nick Mulvey, Arc. Zondag 13 juli, 14:30 uur 

Nick Mulvey is een Engelse singer-songwriter die op zijn negentiende een grote oversteek waagde en ging studeren in Havana, Cuba. Die invloeden zijn zeker nog terug te vinden in zijn muziek. Net als de invloeden die hij later opdeed tijdens zijn studie Oriëntaalse en Afrikaanse muziek in Londen. Nick zelf speelt akoestische gitaar en laat zich begeleiden door een cello, drum, keyboards en een zangeres die soms een piepklein gitaartje ter hand neemt. Dit is zijn tweede optreden in Nederland deze week. Zaterdag stond hij nog in Rotterdam op het North Sea Jazz Festival.

Bij het nummer Juramidam begint het publiek al mee te dansen. Het is dan ook een meeslepend nummer met Arabische invloeden en een steeds sneller en harder wordend opzwepend ritme. Meteen hierna gaat hij solo met het gevoelige I Don’t Want To Go Home en House Of Saint Give Me. In Cucuricu, het laatste nummer, komen weer duidelijk de Cubaanse wortels naar boven. Het is deels een wiegelied maar zeker niet rustgevend.

Het publiek houdt van Nick Mulvey, zoveel is duidelijk. Het is nog vroeg in de middag, maar de ruimte voor het podium is goed gevuld en er wordt voorzichtig wat gedanst of anderszins meebewogen. Mensen die hem nog niet kenden zijn aangenaam verrast, blijkt uit de reacties her en der. “You’re not alone!”, roept hij ons toe in Nitrous. Daar zijn we het helemaal mee eens.

Nick is getipt door de BBC en dat is niet voor niets. Hij laat tijdens zijn optreden een breed scala aan afwisselende nummers voorbij komen. Van stevig rockend tot ingetogen solo en alles daartussenin. Kortom, een prima bijdrage aan dit festival.