Jullie spelen vanavond direct na de WK-finale, wat verwacht je van het optreden?
Merijn: “De stemming is goed en de sfeer in de stad is ook enorm goed. Het Nederlands elftal heeft gisteren gewonnen, dus we verwachten vooral blije, springende mensen en crowdsurfers. Zonder crowdsurfers zijn we teleurgesteld. En natuurlijk gaan we blije Duitsers vooraan het podium zien na de finale die ze ongetwijfeld gaan winnen. Het optreden in de St. Stevenskerk was alvast magisch en ook nog uitverkocht. Achthonderd man was er. We hadden negen klassiek geschoolde muzikanten meegenomen voor dit optreden: piano, strijkers, marimba, houtblazers... Prachtig! Ook hebben we voor dertig man in het Besiendershuis gespeeld. Dit is het oudste huisje van Nijmegen, uit 1562. Het publiek bestond uit prijswinnaars van de Gelderlander en mocht tussendoor vagen stellen. Heel relaxed allemaal. En voor de eerste keer hadden we en 100%-meezingscore!”

Hebben jullie een band met de Nijmeegse Vierdaagse?
Roman: “Ik vind het heerlijk om vanuit een relaxte stoel naar lopende mensen te kijken, vooral wanneer ze het zwaar hebben, haha.”
Bram: “Ik ben vol waardering en zou het zelf absoluut niet kunnen. Voor mij is het al een uitdaging om het afval buiten te zetten...”
Kees: “Meer dan tien jaar geleden heb ik hem eens uitgelopen en daar is het bij gebleven. Ik was toen een jaar of veertien, vijftien. De Nijmeegse Vierdaagse is vooral mijn vakantie.”

Wat zijn de al dan niet stiekeme genoegens van de band?
Robin: “Er schieten me al meteen tientallen vunzige antwoorden te binnen.”
Roman: “Stiekem? Nee. Genoegens wel. Mooie vrouwen, lekker spelen.”
Merijn: “Een publiek dat losgaat.”
Robin: “Geld is ook wel een stiekem genoegen, dat zou wel eens mooi zijn.”

Waar staat Navarone anno vandaag in het muzieklandschap?
Roman: “De nieuwe plaat heeft veel mooie en warme reacties opgeleverd van zowel publiek als pers. Dit najaar gaan we bekijken of al die mooie woorden zich ook vertalen in de clubtour. Met de laatste plaat zijn we weer een heel stuk verder gekomen met onze songwriting, muziek maken en vooral echt een plaat maken. De stap met de volgende plaat zal ongetwijfeld weer een heel grote zijn. We zijn al heel ver gekomen maar met de ervaring van de tweede plaat zijn we op elk front gegroeid. Van idee tot schrijven tot optreden en produceren. Wellicht gaan we voor de derde plaat naar Amerika, wie weet.”

Op het podium zie ik telkens dat er een sterke persoonlijke band met het publiek is en dat de band zowel relaxed als gedreven oogt. Is dat vol te houden?
Merijn: “We weten wat we willen uitstralen. Dat zou heel stoer, spierballen en bier gooien kunnen zijn, maar zo ben ik niet. Ik maak inderdaad graag contact met het publiek en blijf bij mezelf. Dat ik mag spelen en samen met het publiek een relaxte en losse show kan maken is te gek.”
Roman: “We willen het echt met elkaar doen en we zijn samen met het publiek deelgenoot van zo'n avond. Als het publiek de sfeer die we creëren teruggeeft; dat is het vetst.” 

Er is onlangs gezegd dat jullie muziek niet al te complex is, wellicht wat rechttoe rechtaan. Wat zegt je dat?
Robin: “Dat is 180 graden de andere kant op dan vrijwel alle andere reacties. Het klopt niet. Op de plaat schieten we ook heel veel kanten op. De titels zijn erg kort en veel van de nummers zijn ook kort. Al met al is de andere helft van de songs een stuk complexer dan de eerste plaat.”
Merijn: “Niet-muzikanten interpreteren dit sowieso heel anders dan muzikanten. Op dat soort lieden wil ik wel eens heel erg fel reageren.”
Roman: “Wat waar is, is dat we op zoek zijn gegaan naar een stevige en constante lijn op de plaat. Dat is prachtig gelukt!”