#vf14 De ideale zomeravondmuziek van Mountain States

Dreampopviertal heeft wel snel meer nummers nodig

Robin Oostrum ,

Tot vorig jaar had niemand eigenlijk nog van ze gehoord. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Navarone was Mountain States geen band die al jaren in Nijmegen optrad, maar plotseling was daar vorige zomer een single en eind december een debuut-EP. De muziekbloggers van Kicking the Habit waren lyrisch en smeten met termen als "onweerstaanbaar" en "nieuwe favoriet van eigen bodem." Op het Valkhof Festival toonde Mountain States aan waarom.

HET CONCERT
Mountain States, Boog, Woensdag 16 juli

DE ACT
Dreampop die door de sterke reverb op de gitaarlijntjes en de echoënde zang automatisch associaties met bands als Wild Nothing en Real Estate oproept. Naast nummers van de eind vorig jaar verschenen debuut-EP primeurt Mountain States hier alvast enkele, meer The Smiths-achtige nieuwe liedjes. De catchy loomheid geeft sterk het gevoel dat je in een cabriolet langs de Spaanse kust aan het touren bent.

HET MOMENT
"Het volgende liedje heet El Sombrero." Gegniffel onder het overwegend Nijmeegse publiek: is de El Sombrero niet die ballentent die je als alternatieve muziekliefhebber liever mijdt? Maar nee, het nummer blijkt een ode aan de Argentijnse componist en gitarist Enrique Rodriguez. Het bescheiden hitje zorgde vorig jaar voor de eerste aandacht van de bloggende muziekpers en nestelt zich nu voor de rest van de avond in het hoofd van de aanwezigen. Wat een goed nummer.  

HET PUBLIEK
Een groot deel van de alternatieve Nijmeegse muziekscene is aanwezig bij deze allereerste Valkhofshow van de Mountain States. Vooraan geeft een enthousiaste mafkees in een roze polo qua danspasjes het juiste voorbeeld. Het merendeel houdt het toch bij ontspannen meeknikken op deze hete zomeravond in het Valkhofpark. 

HET OORDEEL
Voor zulke hete zomeravonden is weinig muziek passender dan die van Mountain States, dat hier een sterk optreden neerzet. Nu hebben de Nijmegenaren nog te weinig materiaal om echt drie kwartier te vullen: zelfs in het half uur dat ze nu de Boog bespelen, passeren er twee instrumentale nummers die vooral als opvulling aanvoelen. Met een nieuwe EP in aantocht moet dat geen probleem meer zijn: volgend jaar op de Arc? 

DE FOTO