Rendez-Vous, Boog, maandag 14 juli

Rendez-Vous is een vier koppige band die uit zo’n diepe put van inspiratie en invloeden kunnen putten, dat het misschien niet zo gek is dat we tot nu toe niet zoveel gehoord hebben. Maar met meerdere synthesizers, catchy drums uit een computer en toch ook bij vlagen een fris indie gitaargeluid, kan de band van de shoegaze naar indiepop gaan en weer terug. Opvallend was dat elk instrument op een bepaald moment de hoofdrol in een nummer op zich neemt: over elke toon is nagedacht.

De combinatie van een catchy pop-geluid, sterke lyrics, vooral ook de machtige meerstemmige stukken en enkele donkere mysterieuze tracks leidde ertoe dat de muziek bij vlagen echt tot een uitbarsting komt. Dit komt vooral tot uiting aan het eind van het nummer Donna: een sterke synth-riff en alle elementen die de band sieren, komen daar samen.

Als act aan het begin van de avond staan - wanneer het terrein nog moet volstromen - is altijd lastig. Frisse en verrassende liedjes, die zeker dansbaar zijn, zorgen ervoor dat het honderdtal toegestroomde mensen toch langzaam begint mee te knikken en te bewegen. Rendez-Vous heeft laten zien met een frisse aanpak van tachtiger jaren-muziek, de mensen te kunnen opwarmen voor wat nog gaat komen die avond. Het publiek lijkt aangenaam verrast.

Er gloort hoop voor de band: interessante tracks, potentiële hitjes, kleurrijke bandleden en een goede live performance op enkele schoonheidsfoutjes na. Rendez-Vous bewijst dat je met een verrassend en gevarieerd jaren tachtig-geluid indruk kan maken. Zeker ook in Nederland, waar we muzikaal gezien met die periode over het algemeen niet zo heel bekend mee zijn. Live is het sterker dan thuis op de bank, maar laat die ep maar komen!