Pompeya, podium Boog, 14 juli 2014

Deze band uit Moskou deed het goed tijdens zijn debuut op SXSW’14. De band vlecht new wave en indierock voor je aan elkaar en stoppen daar een groovende seventies disco-baslijn onder. Met het album Tropical - waarop de single 90 - en de nieuwe ep Night op zak, die een stuk verfijnder klinkt dan de debuutplaat, heeft de band genoeg materiaal op de plank liggen.

Het aankondigen van het laatste nummer van de avond was geen overbodige luxe geweest voor zanger Daniil Brod. De band had zich een pijnlijk momentje kunnen besparen: na de laatste tonen stroomt het veld voor het podium zonder enig applaus leeg.

Voor de bezoekers van het Valkhof Festival zou een indieband als Pompeya een welkome afwisseling kunnen zijn in de programmering van de maandag. Het publiek is wel in voor een dansje, maar de band weet eigenlijk geen enkel moment het veld voor zich aan te spreken. Bij het nummer 90 zijn wat voorzichtige bewegingen zichtbaar, maar daar blijft het dan ook bij. Een willekeurig iemand in het publiek weet mij te vertellen dat zij vooral voor de band komt omdat album Tropical zo goed geremixed is. Tekenend...

Het songmateriaal van de band heeft voldoende potentie voor een goed optreden. Zowel de groovende basslijnen op Satellite als het synth-deuntje van Does zijn catchy genoeg. Toch weet de band geen moment indruk te maken, of het publiek ook maar enigszins in beweging te krijgen. Er zitten te weinig hooks in de live performance en er is een gebrek aan inspiratie en verbetenheid om het publiek mee te nemen. Tot slot valt ook op dat zelfs alle backing vocals digitaal verzorgd worden, terwijl er toch vier man op het podium staat. Pompeya heeft live dus nog reuze stappen te maken.