#vf14 interview: Bells of Youth op rock-‘n-rollramkoers

“Wij zouden nooit de rest van de band thuislaten”

Thijs Schamp ,

We schuiven aan bij de vijf dames uit Amsterdam die in maart hun album BOY uitbrachten en binnenkort op tour gaan richting Hongarije om daar de reis af te sluiten op Sziget. Daarnaast is daar de zelfgeschreven open brief over hun imago en wat laten de dames zeker niet thuis?

Dit jaar staat vol van de “debuten” op festivals en terreinen. Is het Valkhof Festival goed geweest voor jullie?
Leonie (zang, akoestische gitaar): “Ja, het was erg fijn optreden. We kregen veel respons van het publiek.”
Lisa (zang, bas): “Gelukkig viel het met de warmte nog wel mee, er was redelijk wat schaduw op het terrein.”

Allereerst een compliment over de brief die jullie geschreven hebben en die onder andere op Noisey is gepubliceerd.
Leonie: “We hadden de brief al een tijdje liggen en wilden hem graag uitbrengen. Maar de eerste keer publiceren ging eigenlijk niet naar wens. Toen hadden wij die brief nog en dachten wij van: oké wat gaan we doen met deze brief? Hij was eigenlijk te leuk om te laten liggen.”
Lisa: “Er was eigenlijk ook een soort van noodzaak om het te vertellen, toch wel.”
Leonie: “Precies, we hadden de brief meer geschreven voor de mens niet de man in het bijzonder. Dus vervolgens hebben we ervoor gekozen om deze open brief te verspreiden en daarna is hij door platforms als Noisey gepubliceerd. Achteraf zijn we wel blij hoe dat allemaal gelopen is.”

Het Valkhof Festival staat in het teken van de Nijmeegse Vierdaagse. Wat zouden jullie nooit thuis laten als je mee zou lopen?
Na deze vraag ontstaat er meteen een kakofonie van antwoorden. Waarin de één nog creatiever is dan de ander.
Lisa (de meest praktische van de vijf): “Mijn wandelschoenen.”
Hellen (zang, drums): “Ik zou de rest van de band nooit thuislaten.”
Lisa: “Zeker ja, de morele support. Die kunnen we dan wel gebruiken. Of een petje want het is altijd keiwarm.”
Hellen: “Ja of zonnepaneel, zonnebril, zonnebrand. Of een kameel zodat je niet zoveel hoeft te dragen.”
Lisa: “Ik zou de hele wandelroute wel met Marcia (zang, synth, percussie) op mijn rug willen lopen.”
Leonie: “Ik neem sowieso mijn gitaar mee.”
Marcia: “Ik zou trouwens nooit een tampon vergeten, voor het geval dat.”
 

De antwoorden tekenen de band die ontzettend enthousiast is, bovendien zijn de plannen nog groots voor de komende tijd. Allereerst gaan de dames nog naar onder andere de Zwarte Cross en zijn ze een tour aan het organiseren door Midden- en Oost-Europa om uit te komen in Hongarije voor Sziget.

Wat zijn jullie doelen voor de komende tijd na dit succesvolle jaar?
Lisa: “LOWLANDS!”
Marcia: “En we willen graag een nieuw album maken volgend jaar.”
Op zich hebben jullie voldoende materiaal om nog een festivalseizoen mee door te kunnen toch?
Marcia: “Ja, maar we willen het vooral erg leuk houden voor onszelf. Dan blijft het ook fris om op te blijven treden.”

De band moet daarna snel naar de 3FM studio om daar nog hun nieuwe single Shoot te spelen. Het is leuk dat Nederland een band als deze heeft, enthousiast en vooral authentiek. Gelukkig zijn ze ook hartstikke goed in vooral zichzelf blijven.