I Am Kloot, St. Stevenskerk, donderdag 17 juli 2014

De uit Manchester afkomstige band bestaat sinds 1999 en stond de voorbije jaren meermaals op de Nederlandse podia en festivals. Vaak wordt het drietal live aangevuld met blazers en een accordeonist, maar vanavond betreden enkel de originele leden het podium. Die brachten ondertussen zes albums uit met intieme popliedjes over de liefde, drank en disasters. Tijdens het optreden in de Stevenskerk komen er - tot groot genoegen van de fans - opvallend veel nummers van debuutalbum Natural History langs.

Goed gezien van de programmeur: zo'n kerk leent zich natuurlijk perfect voor de sound van I Am Kloot, en dan met name voor de stem van John Bramwell. Die durft het ook op heilige grond aan om een pubgevoel te creëren met ruimte voor grapjes en een sporadische vloek, maar zit muzikaal ook vaak gevangen in zijn vandaag opvallend slordig spelende band. Niet dat er niks te genieten valt: liedjes als From Your Favorite Sky en Someone Like You zorgen al vroeg voor een klaterend applaus, een door John solo vertolkt tweeluik halverwege doet verlangen naar een intieme tour van de frontman. Afsluiter Proof is vanavond weer even het allermooiste liedje ooit.

Concerten in de Stevenskerk brengen immer een interessant gemixt publiek op de been. Ook vandaag zit de kerk weer vol met nieuwsgierigen die niet iedere week bij een popconcert te vinden zijn, maar zich wel onder de indruk tonen van de melancholische liedjes van I Am Kloot. Fans die de band al eerder zagen horen voor de zoveelste keer dezelfde rook- en drankgrapjes van John. Het pub-imago moet natuurlijk wel in stand worden gehouden.

Proof, Northern Skies, I Still Do... het is makkelijk hoogtepunten aanwijzen in de bijna anderhalf uur durende set van I Am Kloot. Toch zorgen deze momenten ook voor het besef hoe mooi het had kunnen zijn. Drummer Andy Hargreaves is zo aangeschoten dat hij - tot hilariteit van John en Peter - per abuis een verkeerd nummer inzet en wel erg vaak op een misslag te betrappen valt. Zo blijft het optreden van I Am Kloot op en neer schommelen tussen 'mooi' en 'aardig', met hier en daar een memorabele uitspatting. Het leidt tot een wisselvallig optreden van een beschonken drietal.