Bells of Youth, Boog, 17 juli 2014
#vf14 Bells of Youth is overal tegen gewapend
Wie durft te naderen?
Met de gouden formule van vijf zangeressen en meerdere instrumenten weet Bells of Youth de energie terug in het door de hitte vermoeide publiek te krijgen. Zelf lijken ze nergens last van te hebben. “Tonight, tonight, tonight…” Gewapend tegen temperatuur en beduusde of kritische toeschouwers stomen ze ons klaar voor de zomeravond.
HET CONCERT
DE ACT
Pakkende indierocknummers met folkinvloeden en een poppy tintje. Door harmonieuze samenzang van alle vijf bandleden en constante aanwezigheid van meerdere instrumenten klinkt de muziek vol en overweldigend. In maart 2014 verscheen het debuutalbum BOY, waarvan het nummer She Said / He Said de band tot 3FM Serious Talent heeft gemaakt. Tijdschrift OOR heeft Bells of Youth uitgeroepen tot de belofte van 2014. Na vele liveoptredens op o.a. Popronde en Noorderzon maken ze ook op het Valkhof de belofte waar.
HET MOMENT
Vanaf het moment van opkomst knalt Bells of Youth erin met het nummer Shoot. Hiermee grijpt de band direct de aandacht van het publiek, dat enigszins beduusd en overrompeld staat te kijken. Niemand durft dichterbij te komen. Halverwege het optreden worden de toeschouwers toch aangemoedigd naar voren te komen: “jongens, het gras is lava!” Dat helpt. En meteen krijgt het publiek een harde gitaarsolo voorgeschoteld.
HET PUBLIEK
De enkeling die iets durft te roepen of iets te hard meezingt, wordt ad rem toegesproken door één van de dames op het podium. De rest van het publiek houdt zich aanvankelijk gedeisd maar komt tegen het einde gelukkig toch los. Een cover van Fleetwood Mac’s Listen To The Wind Blow wordt goed ontvangen, al spelen ze slechts de eerste helft van het nummer. Op een politiek geladen kreet wordt echter nauwelijks gereageerd.
HET OORDEEL
De toon van het concert wordt gezet door Shoot: “Imma start a riot!” Toch blijft het accent liggen op een feelgood vibe, vertegenwoordigd in poppy rock met een rauw randje. Het zijn vooral de dynamiek van het optreden en de energieke performance die ervoor zorgen dat de band op het podium interessanter is dan op de plaat. Hoe fijn de vijfstemmige samenzang ook klinkt, Bells of Youth moet wel oppassen niet te veel op te gaan in al te brave pop/folk. Rocken kunnen ze goed, dat is zeker – maar Bells of Youth doet er goed aan het conformisme links te laten liggen en de grenzen van het extreme te blijven opzoeken.