Je komt net van de St. Stevenskerk af, hoe was het voor je om in een dergelijke setting te spelen?
“Ik vond het echt onwaarschijnlijk. Ik kan eigenlijk niet in woorden uitdrukken wat dit voor mij betekent”.
Er valt een stilte.
“Dat je via muziek met die mensen samen iets moois kan maken in zo’n kerk. Ik zat net in de auto en dacht 'holy crack, dadelijk mag ik nog een keer'. Ik ben daar zo ontzettend dankbaar voor.”
Het Valkhof Park staat nu al afgeladen vol, dus het wordt weer onwijs druk vanavond.
“Ja, dat is zo iets fijns. Wordt gekkenhuis dus. Het is voor mij de eerste keer dat ik op dit festival sta. Maar wel de vierde keer in Nijmegen volgens mij. En het is elke keer heel leuk geweest, eigenlijk.”
Inmiddels ben je niet weg te denken van de Nederlandse radio en poppodia. We kunnen wel stellen dat het erg hard is gegaan met jou vanaf eind 2013. Relativeer je dit succes weleens, of is dat een lastige vraag?
“Nou het is een super relevante vraag in die zin dat ik die ook vaak krijg. Maar toch probeer ik die vraag wel te ontwijken. Het is dat ik het niet wil, maar op een bepaalde manier toe geven aan je emoties die je erbij hebt, kan soms arrogant overkomen. Dan krijg je dat mensen naar je gaan kijken als een soort van egotrippertje. En dat is juist wat ik niet wil. Het is puur voor mij de realisatie dat mensen nog steeds geïnteresseerd zijn in hetgeen dat ik aan het doen ben. Vooral omdat ik bij het besluit om deze muziek te gaan maken, ingecalculeerd heb dat het niet iets zou zijn waar mensen echt op zouden kicken. Ik had voor mijn gevoel al geprobeerd om muziek te maken waarvan het de bedoeling was dat mensen dat tof zouden vinden. Kijk, dit is gewoon van jezelf en vooral omdat je het gewoon eens in je leven moet proberen. En dat het dan ook loopt zoals het nu loopt, dan moet ik bijvoorbeeld ook 3FM bedanken dat zij meteen mijn liedjes zijn gaan draaien. Als het niet zo was gegaan dan was er een moment gekomen waarop ik weer compromissen was gaan sluiten met mijn muziek.”
#vf14 Uiterste oprechtheid van Jett Rebel
“Ik ben zo dankbaar om de dingen te kunnen doen die ik nu mag doen”
Tussen zijn concert achter de vleugel in de prachtige St. Stevenskerk en het volledig uit versterkte optreden met band in het Valkhof Park door spreken we met een redelijke beduusde Jelte Tuinstra alias Jett Rebel in zijn kleedkamer. Over blokjes hasj, de aanstaande clubtour en de relativering van het succes.
Je kunt dus voor jouw gevoel nu echt iets brengen vanuit pure oprechtheid? Dat was namelijk in de St. Stevenskerk goed zichtbaar.
“Het blijft zo spannend. Zelfs als ik nu nog liedjes schrijf of van het podium af kom, blijf ik daar nog steeds super onzeker over. Ik had bijvoorbeeld zelf zoveel plezier in zo’n kerk, dan kan ik me soms niet indenken dat anderen dat ook hebben gehad. Als dat dan wel zo is, dan komt het relativeringsmoment waarop ik denk: wow, dat dingen gewoon zijn zoals ze nu zijn.”
Vond je het spannend om in je eentje achter een vleugel te spelen in zo’n setting?
“Zeker, iedereen ziet alles, iedereen hoort alles, iedereen voelt alles. En ik ben 100% eindverantwoordelijk voor het eindproduct zeg maar. Maar aan de andere kant is die spanning ook dat wat Formule 1-coureurs vet vinden aan heel hard rijden of het gevoel dat mensen hebben voordat ze uit een vliegtuig springen. Het is voor mij zo’n adrenaline rush. En dat hoeft dan niet per se een knalnummer te zijn, ook een heel gevoelig stuk geeft mij dat.
Dit festival staat in het teken van de Nijmeegse Vierdaagse. Als je zelf mee zou lopen wat zou je dan meenemen voor onderweg?
“Dit maakt mij eigenlijk meteen de meeste ongezelligste loper van de Vierdaagse: ik zou nooit mijn koptelefoon vergeten. Ik heb mijn telefoon bijvoorbeeld vol geramd met onbekende Beach Boysplaten. Maar als ik heel eerlijk ben, wat ik never nooit thuis zou laten is…. Een blokje hasj.
De manager van de band knikt instemmend waarna een groot gelach in de kleedkamer ontstaat.
Later dit jaar staat je Tour d’Amour (clubtour) nog op het programma, daar kijk je natuurlijk naar uit?
“Ik heb eigenlijk iets bedacht dat ik nog niet eerder gemeld heb. Ik heb namelijk gemerkt dat je op een clubtour de mensen echt kan leren kennen. Ik zou eigenlijk, in plaats van een setje van een uur, liever een wat groter avondvullend programma willen maken. Tijdens mijn vorige clubtour bijvoorbeeld heb ik echt moeten knokken met de organisaties van poppodia om langer te mogen spelen. Dan was er een voorprogramma of moest je er op een gegeven moment gewoon uit vanwege curfew (TS: tijd wanneer iets afgelopen moet zijn). En voor deze tour weet ik niet of ik wel een voorprogramma wil en als dat er komt, dan wil ik dat voorprogramma zelf doen. Ik wil echt het onderste uit de kan halen op die avond. Paradiso is bijvoorbeeld al uitverkocht en wat ik wel weet is dat als mensen zes maanden van te voren een kaartje kopen, dan verdienen zij ook een motherfucker van een optreden. En dat gaan ze krijgen ook!”