Jullie zijn bezig met een kleine festivaltour door Europa. Bevalt het hier?
Ja, het bevalt goed. Ik kom net terug van de kermis. Daar heb een kijkje genomen bij het reuzenrad. Er hangt een goede sfeer in de stad. We speelden sinds 2008 twee keer in Europa en zijn nu bezig aan een achtdaagse trip langs Europese festivals. Nijmegen kenden we al wel. Dit is namelijk onze derde keer hier, alleen speelden we eerder in Doornroosje.

Inmiddels hebben jullie al vijf albums uitgebracht die bol staan van de diversiteit. Hoe zou jij zelf de muziek van White Denim beschrijven?
Onze basis ligt vooral in de klassieke rock. Bands in de late zestiger en zeventiger jaren probeerde alles uit rock-'n-roll te halen. Zij probeerden stijlen zoals jazz en wereldmuziek te combineren. Dat is ook onze spirit wanneer we muziek schrijven. Voor ons is dat echt de gouden eeuw van de rock-'n-rollmuziek. Daarom zijn we per definitie niet behoudend in het creëren van onze muziek.

Proberen jullie op deze manier langzaam je weg naar jullie top te vinden?
Ja, dat klopt. Ik weet eigenlijk niet zo goed waar onze top ligt als band. Natuurlijk hopen we op meer publiek voor onze muziek. Maar op dit moment is het vooral blijven doen wat we leuk vinden. Eigenlijk vind ik dat we er al kunnen zijn: als dit de top zou zijn voor ons dan zou ik al tevreden zijn. Als we maar nieuwe muziek mogen maken en albums mogen opnemen.

De laatste ep Take Place In Your Work Space uit 2012 is een stuk rustiger in vergelijking met Workout Holiday uit 2008. Welke kant wil je in de toekomst op?
We zoeken niet echt een specifieke stijl uit; we laten ons meer leiden door de muziek die we op dat moment zelf luisteren. De ideeën die hieruit voortvloeien gebruiken we in de band om zelf iets van te maken. Elk bandlid moet vooral de vrijheid voelen deze ideeën uit te dragen en te delen met de band. Hierdoor blijft elk bandlid ook betrokken bij de muziek die we maken, iets wat we belangrijk vinden.

Zijn er dan specifieke bands waar jullie veel inspiratie uit halen?
We hebben niet veel met elkaar gemeen, maar progressieve rock en jazz zijn stijlen die we alle vier wel kunnen waarderen. Bands als Yes of King Crimson zijn daar voorbeelden van. Aan de andere kant luisteren een aantal leden van de band ook graag naar Thin Lizzy of AC/DC.

Is dit ook terug te horen op het nieuwe album dat eind dit jaar uit komt?
Ja, het komende album bevalt veel meer groove dan ons eerdere werk. Het is veel meer recht voor zijn raap. Daarnaast denk ik dat het nieuwe album een groter geheel vormt en meer consistent is dan onze voorgaande albums. We hebben hier eigenlijk bewust voor gekozen. Op onze eerdere albums werkten we meer met veel verschillende arrangementen en structuren. En zeker als je dit live speelt kan het soms verwarrend zijn voor het publiek. Zoals op het album D, waar sommige nummers wel 38 tracks en veel verschillende gitaarpartijen hadden. Voor het nieuwe album gebruikten we veel minder lagen in onze nummers en is de structuur meer gebaseerd op pop. We probeerden eigenlijk een plaat te maken die meer lijkt op hetgeen we live spelen.

In het najaar spelen jullie ook het voorprogramma van Tame Impala. Kijken jullie daar naar uit?
We kijken daar erg naar uit, want onze bands hebben veel met elkaar gemeen. Zowel in de muziekstijl als in de manier hoe zij naar muziek kijken. We hebben in 2012 ook het voorprogramma van Wilco gedaan voor een aantal shows, en dat was ons ook erg goed bevallen.