#vf13 Hausmagger gaat nergens over

En dat vindt niemand erg

Paul Aerts ,

Hausmagger heeft dit jaar de dankbare taak het Boogpodium af te sluiten. Trucjes, gekke dansjes en elektronische snufjes zijn aan de band van Ted Wesselo (ex-Rembo & Rembo, kent u die nog?) niet besteed. Hard rammen, rocken, grollen en politiek incorrect zwammen des te meer.

CONCERT
Hausmagger, Boog, vrijdag 19 juli 2013

MUZIEK
Rock voor lompe boeren, dat voel je op je klompen aan. Geen poespas, maar toch goud in handen. Alles onder de noemer 'volstrekte onzin' past in het repertoire van deze band.

PLUS
Zonder Titel
Ik droomde dat we meededen aan de olympische befkampioenschappen.
We werden vierde.


Bovenstaand gedicht zegt genoeg. Hausmagger veegt vakkundig de vloer aan met al het cultureel verantwoord muzikaal geflaneer dat zeven dagen lang de overhand heeft gehad op het Valkhof Festival, en hun publiek slikt dat voor zoete koek. Even vergeet iedereen al het moois dat hij gezien heeft en schreeuwt uit volle borst “er zit een hoer in mijn hoofd” mee. Zonder schaamte of angst iemand te kwetsen mag iedereen roepen wat hij wilt. Dat kan tijdens dit optreden, en de betreffende minderheden lachen hard mee!

MIN
Muzikaal zijn de mannen en vrouw minder interessant, maar dat zal de toeschouwer vette metworst wezen.

CONCLUSIE
Op de laatste dag van het Valkhof Festival is Hausmagger ons relativeringsvermogen. De jongeheren en -dame laten ons zien dat we onze muzikale geneugten en het drinken van een latte macchiato van de RockaCoffee met de pink in de lucht niet al te serieus moeten nemen. Natuurlijk heb je genoten van koffie en José James, werd je weggeblazen door de technische begaafdheid van White Denim, maar er is ook nog zoiets als de oerkracht van muziek zonder enige vorm van decadentie. En die oerkracht, die heet Hausmagger!

CIJFER
8,5