#vf13: Ignatz, de ranselende singer-songwriter

Ruis en knetter van hoog niveau

Eelco van Eldijk ,

De eerste act van deze meesterlijk geprogrammeerde maandagavond is Ignatz. Een Belg (hoe lijkt het dezer dagen ook anders te kunnen) die vervreemdende en eigenzinnige liedjes ten gehore brengt. De opnamen van Bram Devens zijn ingetogen en krakerig. Ze roepen grauwe droombeelden op naar vervlogen tijden. Passen die wel op een mooie zomeravond als deze?

CONCERT
Ignatz, Boog, maandag 15 juli 2013

MUZIEK
Blues / Amerikaanse folk van pakweg een jaar of honderd terug, met een experimentele inslag. Rasperig geluid, licht onvaste vocalen. In een kleine setting is dat waarschijnlijk fantastisch: thuis ter ontspanning, in een rokerig kroegje, misschien onder een boom op straat tijdens een regenbui. Maar in het Valkhofpark tijdens de Vierdaagsefeesten?

PLUS
Wanneer deze act net zoals vanavond als eerste in een nog rustig park geprogrammeerd staat, gaat dit prima. Ignatz is ingetogen, maar toch ruig. De muzikant, zittend met slechts een gitaar en wat knopjes, is continu op zoek naar sound en sfeer. Deze zoektocht, deze trip, is al enkele albums lang aan de gang. Het is een hele mooie; Ignatz is ruw en ongepolijst. Schurend en krakend bluest hij door zijn set.

MIN
Misschien is een kleine drie kwartier wat aan de lange kant, zeker tijdens een festival. Soms is het liedje door de heftig storende sound nauwelijks meer hoorbaar, maar dit blijkt een vooropgezet plan.

CONCLUSIE
Mooi om te zien hoe Ignatz het microfoontje op zijn gitaar afranselt en daarmee feedback en storing genereert. De ruwe en authentieke sound is het gevolg. Missie geslaagd.

CIJFER
8