#vf13: Het absurdisme van Mr. Vast

Geniaal slecht

Eelco van Eldijk ,

Ieder festival heeft zijn eigen halve zool nodig. Mr. Vast vervult deze functie (naast Hausmagger, vrijdag a.s op het Valkhof) van harte. Of het leuk is of niet, dat laat ik aan u. Maar muzikaal is het album Grievous Bodily Charm bijzonder lekker en een feest der herkenning.

CONCERT
Mr. Vast, Boog, dinsdag 16 juli 2013

MUZIEK
Een volledige mash-up van alles wat al gedaan is. Niks nieuws dus, maar wel heel veel muzikaliteiten en malle teksten en thema’s. Mocht de zogenaamde humor niet te verstaan zijn live, dan valt te hopen dat de muziek goed doorkomt. Want die zit verdomd lekker in elkaar. Henry Sergeant, a.k.a. Mr. Vast, één van de Wevie Stonder-leden, weet donders goed hoe hij iets moet produceren dat de mondhoeken goed zal doen opkrullen.

PLUS
Het is vermaak. Stel je voor dat Steve Carell in zijn rol van Michael Scott (The Office, US) je drie kwartier bezig probeert te houden met muzikale grappen en grollen. Op zijn kneuterigst.

MIN
Het optreden raakt kant noch wal. Dit is geheel in de lijn der bedoeling. Maar toch, maar toch… de muziek is als een karaoke-optreden. De liedjes van het album rollen uit de computer. Mr. Vast zingt daar zo nu en dan een riedeltje overheen of in mee. De drummer zit er voor ‘Jan met de korte achternaam’, als podiumvulling bij. Misschien dat dit leuk is in een experimenteel theatertje als Extrapool. Maar op het Valkhof slaat het de welbekende podiumplank geheel mis. Heeft dit nog wat met muziek te maken? Nee. Geniaal is het wel.

CONCLUSIE
Als je zo dolt en het er om doet, dan kan je het krijgen ook. En hij zal er mee in zijn nopjes zijn, dat voorop!

CIJFER

1