Van Syrisch tot Gelders tot Zweeds

Popronde Wageningen houdt het breed

Adriaan de Jonge ,

De Wageningse Popronde staat weer traditioneel garant voor chaotisch gehobbel door de stad. Van café naar café om zo veel mogelijk muziek mee te maken. We stelden een mooi afwisselend programma samen met een Kapelsessie, Arabische protestsongs en ikea-electro.

's Middags begint het feest al met Kapelsessies in een kleine kerkzaal. Lieve Bertha, een Nederlandstalige band met een gezellig aanwezig zangduo, speelt in bescheiden setting. Hun teksten zijn net zo vermakelijk als hun danspasjes. De volle samenzang van alle vijf muzikanten bij elkaar klinkt overweldigend in deze ruimte. Onaangekondigd slaan de jongens plotseling om van ernstig en serieus naar volkomen idioot en andersom. Ze nemen de tijd om liedjes precies naar wens vast te leggen. Maar als er aan het einde van het uur nog vier minuten over zijn, gooien ze er graag nog een losgeslagen uitsmijter achteraan, speciaal voor 3voor12 en het publiek.


In Daniels start de frontman van The Heat sterk met een flinke schreeuw, waarop zijn bandmaten invallen met stampende, grauwe blues. Ze vormen een strak en stabiel geheel met een onuitputtelijk en constant energieniveau. Deze te laat geboren hippies spelen uitsluitend op volumestand max. Voor de balans in de set zou het fijn zijn om tussendoor een rustiger nummer te horen. Het is echter duidelijk dat deze mannen niets liever doen dan onafgebroken rocken, stampen en zweten.


In eetcafé Vreemde Streken is niet alleen Syrische protestzanger Gharib te gast. Ook is er een compleet benefietdiner georganiseerd om geld in te zamelen voor slachtoffers van het recente geweld in Syrië. In Gharibs muziek hoor je grotendeels zijn eigen cultuur terug, maar hij wordt ook geïnspireerd door de twee westerse bandleden. Het staat lekker vol in het café. Het publiek oefent volop de soepele heupbewegingen op de Arabische melodieën en meeslepende ritmes. Wanneer Gharib nummers inzet die zijn toeschouwers mee laat dansen, zingen of klappen, maakt het niet uit dat bijna niemand een woord verstaat van de songteksten. Iedereen hoort wat Gharib wil zeggen.


We treffen een stel lokale Zweden aan dat de kelder van 't Gat op z'n kop zet. Ze noemen zich Hömpfdingå en houden van trippende Nintendo-electro in Scandinavische truien. Aan een ingewikkelde stellage die duidelijk niet van de Ikea komt, hangen bananen die bij aanraking old-school synthesizergeluiden maken. Daarnaast is het ook nog daadwerkelijk eetbaar fruit. Hömpfdingå is een interessante kennismaking met Zweedse electro en een vermakelijke act in totaal.


Kleinindustrie
staat geprogrammeerd in de PopubClub en valt helaas flink tegen. Wat we zien, lijkt nog het meeste op een bandrepetitie waarin eigenlijk niemand zin heeft. Gelukkig vindt op dezelfde plek ook een Popronde-afterparty plaats die meer succes heeft. Seven League Beats beukt nog even door voor wie nog geen genoeg van heeft gehad van de veelzijdige avond. Bovendien functioneert de PopupClub als gezellige ontmoetingsplaats om de ervaringen van de afgelopen avond uit te wisselen. Er blijken altijd optredens te zijn waar je bij had moeten zijn. Helaas, dat is en blijft het lot van een Poprondebezoeker.