Keep On Moving met Andy Burrows en Rogier Pelgrim

Heldere en zuivere klanken klinken in Doornroosje

Nicole Pinckaers ,

Woensdag 27 maart stond Andy Burrows met zijn drie bandleden in een uitverkocht Doornroosje. De Edese singer-songwriter Rogier Pelgrim had de eer om deze mooie en bewegelijke avond te openen.

Voordat Andy Burrows het podium betreedt, mogen we luisteren naar Rogier Pelgrim. Pelgrim heeft zijn bekendheid vooral te danken aan zijn deelname aan het tv-programma ‘De Beste Singer-Songwriter van Nederland’ van Giel Beelen. Hij schrijft persoonlijke nummers die gaan over hoe hij het leven ervaart. Dit laat hij vanavond aan ons horen.

In de zaal klinkt veel geroezemoes, maar dit verdwijnt zodra Pelgrim zijn eerste gitaarakkoorden neerzet. Enkel begeleid door zijn eigen gitaarspel opent hij het concert met het nummer Minds Eye Tramp. Dit nummer sluit hij af met een formidabele uithaal, waarvoor hij meteen wordt beloond door zijn publiek. De singer-songwriter heeft niet veel nodig om muziek te maken. Zijn stem is zijn wapen. Deze is zeer helder en zuiver, zelfs wanneer hij een ongewone hoogte bereikt. Het hoge, heldere stemgeluid doet denken aan de Britse zanger James Blunt. Het is echter meer dan dat. Pelgrim gaat helemaal op in zijn muziek. Hij trekt de liedjes naar zich toe door heel ingetogen en intiem te zingen. Vervolgens pakt hij groots uit en zingt hij zijn emoties van zich af. Daarbij laat hij ook het rauwere randje van zijn stem horen. Dit zorgt voor mooie contrasten. Het optreden wordt afgesloten met een cover van Bob Dylans Forever Young, waarin Pelgrim al zijn kwaliteiten toont. Hij kreeg dan niet de titel ‘Beste Singer-Songwriter van Nederland’, maar Rogier Pelgrim heeft wel op een krachtige manier de toon gezet voor een mooie avond.

Vroeger was Andy Burrows drummer bij Razorlight en We Are Scientist. Een aantal jaren geleden gaf hij deze functie op en trad naar de voorgrond. Hij bracht eind 2011 samen met de frontman van de Editors, Tim Smith, een kerstalbum uit onder de naam Smith & Burrows. Snel daarna verscheen Burrows’ eerste soloalbum Company, dat hij vanavond in Doornroosje promoot.

Zonder woorden gaat Andy Burrows meteen over tot daden. Bij opkomst kruipt hij achter zijn piano en laat de klanken van het nummer Because I Know That I Can door de zaal klinken. Dit doet hij niet alleen. Burrows heeft drie muzikanten meegenomen die samen met hem de avond vorm geven. De muzikanten zijn van alle markten thuis. Tussen de nummers wisselen zij voortdurend van instrument, waardoor de spanning soms verloren gaat. De muziek maakt echter alles weer goed na deze ietwat rommelige overgangen. Burrows’ heldere, zuivere stem wordt aangevuld door de zangstemmen van de andere muzikanten. Rustige nummers die het publiek raken, worden afgewisseld met iets pittigere nummers. Het publiek en de muzikanten gaan helemaal los, en vooral de basgitarist. Deze spettert al vanaf het begin, maar begint na twee nummers ook letterlijk te spetteren. Hij haalt geregeld een handdoek tevoorschijn om de druppels op te vangen. Het optreden wordt afgesloten met de radiohits Hometown en Keep On Moving, waarmee het hoogtepunt van het concert wordt bereikt. Publiek en muzikanten zingen, dansen en klappen. Al met al is het een geslaagd optreden waarbij niet alle credits naar Andy Burrows zelf gaan, maar zeker ook naar zijn muzikanten.