Gevarieerde eerste voorronde Roos van Nijmegen

27e Nijmeegse bandwedstrijd start met jong en oud

Eelco van Eldijk ,

Het wel en wee van bandwedstrijden is eenieder bekend. Toch levert het iedere keer weer leuke ontdekkingen op. Zo ook tijdens de eerste voorronde van ‘de Roos’. In een druk Merleyn spelen The Aron & Florian Bevelander Bandexperience, For Now en The Naked Sweat Drips voor een plekje in de finale, later dit voorjaar in het grote Doornroosje.

Het piepjonge The Aron & Florian Bevelander Bandexperience is de band met de laagste gemiddelde leeftijd tijdens deze Roos van Nijmegen. Toch hebben deze twee jongens al wat ervaring opgedaan middels trajecten die dienen ter ontwikkeling van jong muzikaal spul. Nu ze uitgekozen zijn om mee te doen aan de Roos, start misschien wel het echte werk voor de twee knullen. Dat betekent ook dat ze nu serieus onder de loep genomen mogen worden door een jury of in een recensie.

Aron en Florian is muziek met de paplepel ingegeven, dat valt direct op. Daarmee hebben zij een flink voordeel ten opzichte van hun leeftijdsgenoten. Toch is dit tevens een mogelijke valkuil. Wanneer ouders zich zo direct met hun kroost bemoeien in hun doen en laten, kan het zaakje nogal geïndoctrineerd overkomen. Pa staat nog net niet mee te dirigeren op het podium en moe zal haar kinders toch ook wat los moeten laten, wil het duo evolueren tot een volwaardige act. Voor de twee lieve jongens is het de hoogste tijd om eens flink te gaan puberen en hun rebelse energie om te zetten in podiumdaden.

Het tweetal musiceert zeker niet verkeerd; de bluesy aandoende indierock (in het straatje van Black Box Revelation en Black Keys) is vriendelijk en aantrekkelijk. Maar als geheel mist het strakte en puntigheid. Hoewel dit duo zeker een pluim verdient omdat het, op deze jonge leeftijd, al in staat is behoorlijk eigen klinkende nummers te fabriceren, is dit duidelijk een optreden waarbij meedoen belangrijker is dan winnen. Al zal het publiek daar mogelijk anders over denken en Aron en Florian zeker tot kanshebbers bombarderen voor de publieksprijs.

Het duo For Now tracht ook met de publieksprijs aan de haal te gaan. Het tweetal veertigers doet er alles aan om leuk, ‘geliked’ en modern gevonden te worden. Pijnlijk genoeg is dat geen van drieën het geval. Helaas wil ook de muziek niet echt meewerken. Wanneer men al vanaf 1989 samen musiceert en nog niet verder is gekomen dat dit niveau, rijst dan ook de vraag waarom dit bij de Roos op de planken moet. Tenenkrommende arty farty kleinkunstmuziek heeft hier simpelweg niks te zoeken. Het optreden is verre van strak, met vocalen en teksten van lik-me-vessie (‘neuken in de keuken’, kom op zeg..) en de backingtrack met beats en samples klinkt als een stoffig cassettebandje. Dat de geschoolde (?) heren hun blaas- en snaarinstrumenten daarentegen sterk beheersen is slechts een mager goedmakertje; je mag toch echt wel meer verwachten van zulke ervaren muzikanten. Deze ‘Veldhuis en Kemper’ van de Nijmeegse amusementsmuziek mogen lekker centjes verdienen op bruiloften en braderieën, maar laten het hopelijk in vervolg uit hun hoofd om mee te doen aan een talentenwedstrijd voor ‘nieuwe/jonge’ bands.

The Naked Sweat Drips zijn hierna een ware verademing. Het zestal rockers speelt met bezieling, elan en een toffe uitstraling. Zij bewijzen dat muziek niet origineel of vernieuwend hoeft te zijn om te kunnen overtuigen. Hoewel er best nog wat gesleuteld mag worden aan hun samenspel en totaalgeluid, laten deze jongens met dit optreden horen en zien dat het altijd loont om ook naar de voorronden van een bandjeswedstrijd te gaan. Dit is typisch zo’n ontdekking waarvan je verwacht dat ze de finale gaan halen. Hopelijk is de jury het daar mee eens en kan dit zestal ook in Doornroosje laten zien wat men vanavond doet: een half uur dynamische rock met dikke knipogen naar het verleden spelen. Soms ruw en ongepolijst, maar op momenten ook verrassend ingetogen. Sterk drumwerk en functionele toetsen completeren het plaatje met standaard gitaarwerk en Jim Morrison-achtige vocalen. Jim is ook een flink voorbeeld geweest voor de overdracht van de zanger. Het wiel opnieuw uitvinden is ook niet nodig, zolang dat wiel maar rolt en doet waarvoor het ooit bedacht is. Mochten ze de finale niet halen dan is er bij deze toch een lekkere nieuwkomer ontdekt. Rock is nog lang niet dood; The Naked Sweat Drips hopelijk ook niet.

De eerste voorronde van de Roos van Nijmegen zit erop, volgend week donderdag deel twee: same place, same time, different bands.