Op het eerste gezicht ziet het nieuwe brainchild van Indywheels er veelbelovend uit. Een net pakketje bestaande uit een hoesje met mooie gestyleerde foto’s. Maar het gaat natuurlijk om de muziek. Gauw het cd-boekje openen dus, de cd eruit wurmen en hem subiet met de cd-lade kennis laten maken.

De opener is een pakkend rocknummer. Een typische opener dus. Het tweede nummer is wat symphonischer, maar rockt net niet hard genoeg. Als dat niet de bedoeling was dan had het wel de bedoeling moeten zijn, aangezien dit nummer nogal lafjes overkomt. De rest van de plaat blijft helaas grotendeels in hetzelfde sfeertje hangen. De existentialistisch bedoelde teksten horen aan als onbedoelde vage quasi-spirituele uitdragingen, die het kleine geluk maar ook het grote verdriet moeten beschrijven.  
Met het uitdragen van dat grote verdriet is titelsong Stars And Butterflies echter een positieve uitschieter. Deze track heeft duidelijk meer diepgang en gevoel. Het heeft waarschijnlijk een langer rijpingsporces genoten. Het is niet voor niets uitgekozen tot single voor dit album.

Stars And Butterflies is voor een groot deel geen hoogvlieger in het poprockgenre, maar voldoet wel aan genoeg pluspunten om op zijn minst twee keer gedraaid te worden. Als je echt fan bent wellicht wel wat vaker, maar de doorsnee luisteraar kijkt waarschijnlijk  al gauw uit naar iets anders.