De drie tracks, plus een radio edit, klinken veelbelovend en bieden een spannende combinatie van funk en rock. Alle nummers hebben funk als basis. Dit is vooral in opener Mistress terug te horen. De verrassingselementen zijn met name de riff’s en de solo’s waarbij het fuzz-pedaal aardig wordt ingetrapt. Deze elementen worden af en toe afgewisseld met vaak onverwacht rustige periodes.  

Highways & Microwaves is muzikaal gezien even poppy, maar minder pakkend tegelijkertijd. Het duurt lang voordat het nummer op gang komt. Daarnaast biedt het ook minder verrassingselementen in tegenstelling tot de andere tracks.

Gelukkig komt de band sterk terug met State Of Mind. Ongetwijfeld het rocknummer van de ep waarin de viermansformatie op zijn best is. Er is een sterke gitaarpartij en goede zang. Aangevuld met een onderscheidende basslijn zoals hoort bij funk, overigens eentje die je in de andere tracks nog weleens mist.

Space Captain levert een degelijke debuut-ep af dat vooral de hoop uitspreekt op een goed vervolg. De muziekcombinatie van funk en rock is goed uitgewerkt en invloeden van Funkadelic en Red Hot Chili Peppers zijn nooit ver weg. Uiteindelijk scoort het een ruim voldoende met die nadrukkelijke hoop op meer.