Bij gebrek aan een vaste locatie schuimt Knopje noodgedwongen Nijmegen af om haar technoavonden aan de man te brengen. De plek, ditmaal in de Vlaamsegas, is opmerkelijk. Speciaal voor dit evenement is een ‘hidden door’ gecreëerd. Creatief is het zeker. De nacht speelt zich af in een kleine, doch sfeervolle ruimte. Het geluid wordt door de afmetingen iets vervormd en ook de bas weet niet elke hoek te vinden, maar het geheel voldoet zeker. De prijzen van de garderobe en het bier zijn op hun beurt helaas niet optimaal te noemen.
Hoogwaardige techno vind je ook op obscure plekken
Knopje blijft eigenwijs en groeit gestaag door
De techno van Knopje gaat verder en weet zich op opmerkelijke plaatsen te profileren. Halte van vrijdag 15 februari: de Vlaamsegas in Nijmegen.
Chris Kooloos begint de avond en draait ruimtevullend. Zijn techno kent bij tijd en wijle een sterke electro-invloed. Hij raakt het al aanwezige publiek wel een moment kwijt door eindeloos gezwam. Bezoekers die slechts komen om te kletsen, zouden eigenlijk op voorhand al bij de deur geweigerd moeten worden, maar daar is natuurlijk geen beginnen aan. Als dj mag je gewoon niet verslappen. Ook niet bij aanvang van de avond of bij een nog gering aantal gasten. Het blijft hard werken om mensen bij de leest te houden. Kooloos gaat stug verder en eindigt met een zeer indringend slotstuk.
Roi Koch neemt het stokje van Kooloos over. Koch is zeker geen crowdpleaser, maar dat is meteen ook zijn kwaliteit. Hij draait fijngevoelig, met een intelligente, verleggende bas. Met de muziek die hij ten gehore brengt, wordt een duidelijk verhaal verteld in de mid- en de hoge tonen. De bas speelt daarbij meer een rol in het achtergrondkoor. Kochs set is wellicht iets te gecompliceerd voor de gemiddelde technoavondbezoeker; waarvoor complimenten. Het geheel laat zich misschien omschrijven als een sneeuwstorm in juli. Het is heerlijk om naar te luisteren, het is wat minder geschikt om op te dansen. Maar Koch heeft ook zijn momenten. Met een meer nadrukkelijke, logische baslijn pakt hij iedereen dan bij de kladden en de voetjes gaan wat ferventer van de vloer.
Magic Panda, de hoofdact uit Engeland, pakt de lijn op die Koch heeft uitgegooid. Koch en Magic Panda kennen op muzikaal gebied inhoudelijk veel overeenkomsten. Het maakt van de overgang tussen de dj’s een naadloze. Magic Panda is meer melancholisch in zijn plaatkeuze en klimt daarbij nog hoger in de tonen. Hij lijkt het volume ook wat te hebben opgeschroefd en dat is nogal moordend. Deze dj brengt een zeer intense set en daar steekt meteen een euvel de kop op. Magic Panda zit vooral in de hoge tonen en voor gevoelige oren zonder bescherming is dat werkelijk niet te verteren. Het betekent voor ons in ieder geval een vervroegde aftocht huiswaarts.
Tha D, de hekkensluiter van vanavond, moet het hier dan ook spijtig genoeg doen zonder beschrijving van zijn optreden. De reden is gegeven. Deze dj heeft zich op andere plekken echter al bewezen, dus het is aan hem toevertrouwd dat hij de nacht tot een bevredigend eind heeft weten te breien. Los van de kanttekening is Knopje daarmee zondermeer geslaagd.