De bandleden van Udarnik luisteren naar onheilspellende namen als Comrad X (zang en gitaar), Mickey K (basgitaar en zang) en C Wasdatwat (drums en zang). De puppetheads met hun lichtgevende ogen op het podium maken het duistere spektakel compleet. De drie Nijmegenaren gaan direct vol gas vooruit. Met een zwaar aangezet basgeluid, een hevig vervormde gitaarsound en knallende drums zetten ze de toon voor een donkere avond. Zeer toepasselijk in deze tijd van het jaar.
Merleyn dreunt onder gewicht van Udarnik en Raketkanon
Noiserockers zetten het kleine Roosje op kop
Na hun albumpresentatie (op vinyl!) in zowel Waaghals Arnhem als Waaghals Nijmegen en het optreden eerder dit jaar in Doornroosje lieten de stonerrockers van het Nijmeegse Udarnik weer van zich horen. Officieel waren ze de opwarmer voor Raketkanon, maar het optreden duurde net zo lang als dat van hun illustere Belgische broeders. Het publiek kreeg dus twee complete concerten en was daarmee de grote winnaar.
Het is trouwens een goed jaar geweest voor dit rocktrio. In juni verscheen debuutalbum Mommy Shoots A Reindeer, waarvan vanavond veel wordt gespeeld. De band is nog steeds op tournee ter promotie van het album waarbij vooral Nederland en België worden aangedaan. Voor een relatief jonge groep aan het stonerfront krijgen ze in Merleyn een goed ontvangst.
De bandleden zijn bovendien sociaal geëngageerd. Op hun Facebookpagina geven ze onder andere blijk van hun sympathieën met de demonstratie in Hamburg, met Nelson Mandela (die strijdbaar staat afgebeeld), maar ook met de Calais Migrant Solidarity. Dat is een organisatie die zich inzet voor betere omstandigheden voor de talloze migranten die bij de Noord-Franse kustplaats wachten op het moment om naar Engeland te gaan. In oktober gaven de Nijmeegse rockers in Gent een crowdfundingconcert, waarvan de opbrengst naar CMS ging.
Udarnik (een term uit het Sovjet-tijdperk die duidt op een bovenmatig productieve en enthousiaste arbeider) legt een enorme werklust aan de dag. Als losgelaten beesten raggen de mannen erop los, zonder dat het in een geluidsbrij ontaardt. Integendeel, Comrad X blijkt een virtuoos te zijn op zijn gitaar en is mede door zijn imposante gestalte energiek in zijn podiumpresentatie. Mickey en C zorgen met hun strakke spel voor een solide fundering. Met keiharde riffs, een dreunende bas en zwaar vervormde vocalen doen de rockers hun reputatie eer aan.
Vervolgens is het de beurt aan Raketkanon. De naam en faam van deze vier Belgen is hen vooruitgesneld. Pieter Paul Devos (zang), Lode Vlaeminck (bassynthesizer), Pieter de Wilde (drums) en Jef Verbeeck (baritongitaar) hebben hun sporen inmiddels ruimschoots verdiend, ondanks dat ze nog maar één album hebben uitgebracht. De afgelopen zomer gaf het kwartet nog een vet optreden weg op het Valkhoffestival.
Met een tomeloze energie razen ze in de zesde versnelling door hun optreden. Jef die eruit ziet als Animal uit The Muppet Show maar dan op gitaar, vervormt zijn gitaargeluid alsof het zijn lust en zijn leven is. Pieter Paul experimenteert er op los met zijn voice distortion. Hij klinkt op een gegeven moment zelfs als Bon Scott, de vroegtijdig overleden zanger van AC/DC. Het is een voordeel dat in de line-up de basgitaar is vervangen door een bassynthesizer: hierdoor klinkt het geluid melodieuzer en gevarieerder.
Concerten van Raketkanon zijn een waar feest. Het gebied vlak voor het podium is ook nu weer een pit waar heftig gemoshed wordt. Pieter Paul laat zich daarbij niet onbetuigd en pogoot flink mee. Er wordt ook gestagedived en een enthousiasteling begint aan een hachelijk avontuurtje crowdsurfen. Daarvoor ontbreekt een behoorlijk draagvlak: de fan sommeert het publiek om dichter bij het podium te komen staan.
Maar zo bont als in De Centrale in Gent, in oktober van dit jaar, wordt het deze avond niet gemaakt. Pieter Paul liet zich daar, staande op het podium, oraal bevredigen. Zo ver komt het in Merleyn niet, maar de heren laten het gebouw wel trillen op zijn grondvesten.