Ernem zweet
Five Horse Johnson is thuis
In de zomer kan iedere zaal voor een relatief appel en een ei grotere namen boeken. Bands zijn op tour in verband met de festivals en zien ook graag hun doordeweekse dagen ingevuld met optredens. Bijkomend verschijnsel is dat er velen van u op vakantie zijn, of juist de bands op de desbetreffende festivals gaan zien. Mede omwille van deze zaken staat Five Horse Johnson, op een meer dan zweterige donderdagavond, in het kleine bovenzaaltje van Luxor Live.
Voor Five Horse Johnson is het meeploeteren met het Arnhemse Corduroy. Corduroy en Five Horse Johnson vormen niet de meest ideale combinatie. De fans van het bluesy en heavy Five Horse Johnson vreten het rammelende Corduroy niet echt. Hoewel het drietal zijn stinkende best doet het goedgevulde zaaltje te overtuigen, is de respons tamelijk lauw. Dat is begrijpelijk: wanneer je van een dikke groove, steady (gitaar)spel en ruwe energie houdt, is Corduroy niks voor jou. Het altijd rommelig spelende Corduroy moet het juist hebben van charme en korte liedjes. Dat doen zij dan ook prima, al er blijft bijzonder weinig (van) hangen. Het is daarom niet vreemd dat gaandeweg het optreden een deel van het publiek de relatieve verkoeling van de buitenlucht op zoekt. Zo ook ondergetekende. In het kot is het werkelijk niet te harden; ieder biertje dat je erin giet, wordt met dezelfde gang door de poriën weer naar buiten geperst.
Toch past dit sfeertje van opgepropte en van het zweet gutsende lichamen in een hok, ideaal bij Five Horse Johnson. Het vijftal Yanks, met het hart en ziel op de juiste plaats, moet je ook niet zien op een grootse festivalweide. De boerenpummels moeten spelen in onderkomens waar het nog net gecondenseerde lichaamsvocht van de muren druipt. Broeierig en groovend duwen de mannen hun nummers op vol volume door de speakers. Dat de apparatuur het (door de warme?) zo nu en dan even af laat weten of dat een bandlid een piepklein steekje laat vallen, doet niets af aan de perfecte setting en het optreden van deze band. De band houdt niet op tot de luchtvochtigheid in het het zaaltje volledig verzadigd is. De bluespurist mag misschien dan wel een broertje dood hebben aan de enigszins onorthodoxe aanpak van het kwintet, maar met een beetje open mind is Five Horse Johnson simpelweg één van de beste bands uit het genre. Die vijf paarden van boer Jansen galopperen als een boogiemachine met de gedresseerde finesse van opperpaard Ankie van Grunsven zelve. Hulde!
Het siert een zaal niet om een fijne band als Five Horse Johnson maar weg te stoppen in (lees: te verplaatsen van de ruime grote zaal naar) dit miezerige achterafzaaltje. Toch krijgen ze het voordeel van de twijfel door het goed werkend toeval en vakantieovermacht, zoals we het maar zullen noemen. Een mooie avond door toedoen van een toffe band. En zweten jonguh…