In het voorprogramma zingt en speelt Jürgen Rijkers zijn singer-songwriterwerk. Het is geen heel toegankelijke muziek. Hij zoekt het vooral in gecompliceerdere composities met verrassende tonale wendingen. Het is verfrissend voor iemand met een grote muziekinteresse, maar het is bevreemdend voor hen die doorgaans naar wat meer toegankelijke muziek luisteren. Jürgen heeft een prettige stem en zingt goed. Hij mixt veel stijlen. Zijn gitaarspel is soms catchy, vloeiend en lekker. Aan de andere kant wringt zijn spel soms door de keuze van akkoorden, maar ook door de licks. Het blijft sowieso moeilijk om als voorprogramma een zaal te boeien dat staat te wachten op de hoofdact van de avond. Chapeau!
Aniek Maren has got the music in her
Een fijn debuut met één of twee juweeltjes
In een lekker vol Willemeen presenteerde Aniek Maren haar debuutalbum Moving On. Op de cd staan tien nummers die gaan over de liefde, het leven, verdriet en melancholie. Volgens haar website zijn de nummers geschreven recht vanuit het hart.
De verwijzing in de titel past bij Aniek Maren en is uiteraard als compliment bedoeld. Oorspronkelijk was I’ve Got The Music In Me een behoorlijke hit van The Kiki Dee band uit 1974 in de VS, Nederland en de UK. De parallellen tussen Aniek en dit nummer liggen in de toegankelijkheid en de kwaliteit van de popmuziek. Maar ook het naturelle optreden van Aniek op het prodium geeft een authentiek beeld van I’ve Got The Music In Me. Ze maakt zeer toegankelijke, goede popmuziek met teksten over van alles en nog wat. Het is op geen enkele manier vernieuwend en dat hoeft ook niet.
Aniek componeert en schrijft echte liedjes. De band die ze vanavond bij zich heeft, past als een zeer plezierige warme jas. Dat heeft ook te maken met de lekkere en goeie arrangementen. Het geluid van de beide gitaristen, Bram de Gruyter en Mark de Groot, is goed op elkaar afgestemd. Ze gebruiken de verkregen vrije ruimte geweldig. De voortreffelijke ritmesectie met Bub Boelens op de basgitaar en Florian Hoefnagels achter de drums legt een creatieve vaste basis. De consistentie van dit viertal geeft Aniek de mogelijkheid haar liedjes met overtuiging te brengen. En dat doet ze. Schijnbaar moeiteloos weet ze verschillende emoties over te brengen. Haar wat getinte geluid met een klein hees randje geeft daarbij nog een extra laag aan de goed gezongen nummers. Het enthousiaste publiek heeft merkbaar plezier gedurende de hele set. Het zijn mooie nummers, waarvan we er één of twee als juweeltjes mogen bestempelen. Een fijn debuut.