"We weten niet wat ons te wachten staat als we aankomen in Duisburg met de kater van de avond ervoor nog in ons hoofd. Victoire met z'n vissershoed, Bram verbazingwekkend stil, Pepijn relatief fris en ikzelf op de been gehouden door spicy soep en enthousiasme. Het Parkhaus, een poppodium en cultureel centrum in Duisburg, wordt ons huis voor de komende dagen.
We worden ter plaatse begroet door de medewerkers van Parkhaus en de Duisburgse band The Black Forest Cherry Cakes, de enige meisjesband in de geschiedenis van Euro Rock. Als de andere bands binnendruppelen, worden de eerste voorzichtige contacten gelegd. Alle bands krijgen het verzoek om hun repertoire kort ten gehore te brengen op het podium, zodat we weten met wie we te maken hebben op muzikaal gebied. Helaas hebben wij geen dj-set tot onze beschikking en moeten we improviseren met een bescheiden cd-mixer. Desalniettemin laten we blijkbaar een goede indruk achter. Want man, wat zijn de mensen enthousiast. Wij op onze beurt zijn erg verrast door de muzikale variaties die we te horen krijgen.
The Black Forest Cherry Cakes komen met vrolijke punkrock die op het eerste gezicht schattig klinkt, maar kwalitatief en technisch toch erg goed blijkt te zijn. Begrijp mij niet verkeerd, ik ben een leek als het aankomt op gerichte kritiek geven op muziek die zo buiten mijn eigen genre ligt. Ik vind het gewoon erg lekker klinken!
R3 uit Frankrijk bestaat uit een zooitje bij elkaar geraapte muzikanten. Reggae, heavy metal, hiphop en jazz zijn in een blender gestopt en naar Euro Rock gestuurd. De band is pas twee maanden bij elkaar, maar staat zeker zijn Franse mannetje. R3 moet het niet hebben van techniek en muzikaal hoogstaande muziek, maar van de ontzettende lol die ze met elkaar hebben op het podium: instant feel good vibes.
Metaxy uit Rusland is het tegenovergestelde: technisch en gecalculeerd bespelen de Russen het podium. Progressieve rock heb ik mij laten vertellen, veel psychedelische invloeden en meeslepend. Muzikanten van topkaliber, stuk voor stuk.
Wij, Discipline & Rather Real met Victoire, komen met hiphop in een rockproject. We wisten zelf ook niet welke plaats we zouden veroveren tussen de andere acts van Euro Rock. Als ik later van verschillende kanten hoor dat zonder ons de week een stuk minder leuk was geweest en dat ze ons oprecht zijn gaan missen, dan doet dat me wel wat!
De eerste dag worden we direct ingedeeld in combinatiebands. Alle bands worden door elkaar gehusseld. Opdracht: nieuw repertoire te schrijven en performen op festivals en podia in en om Duisburg en Grand Synthe. Ik word ingedeeld bij de The Golden Cats, vanwege de twee goudkleurige porseleinen katten in onze repetitieruimte. Ik wil jullie niet te veel vermoeien met de details van de samenwerking, maar we hebben leuke funk en reggae gemaakt en elk optreden werd een feest. Op dag één pakken we onze spullen uit, tasten elkaar wat af op muzikaal gebied en maken plannen voor de dag erna: de eerste echte dag Euro Rock.
Dag twee brengt muziek en meer muziek en nog wat muziek op het eind. Repeteren en nog eens repeteren. De Euro Rock-staff heeft lang niet zulke gemotiveerde groepen gezien, vertelt men ons. Binnen een dag zijn de eerste nummers af en de sounds grofweg al wel duidelijk. Bram maakt met zijn combiband Vodka Dreams dubstepachtige hiphop gecomplementeerd door gitaar en spacy vocalen. 'Vic op wat andere shit' hoor ik aan het einde van Victoires nummer met Marie and the Minds, rock-hiphop. Dan is er nog Kickass, bestaande uit slechts drie personen, waaronder mijn Franse held Simon, alias Mon President, die sax en bass tegelijk speelt. Wat dit voor muziek is? Geen idee, maar het is Kickass.
Dag drie bestaat (zonder saai te worden) uit muziekmaken. We hebben deze avond ons eerste optreden in het Parkhaus. Kleinschalig repeteren wordt grootschalig optreden, misschien wel een van de leukste gigs die week. De eerste nummers worden gepresenteerd en goed ontvangen door zowel het publiek als de andere bands. Prachtig om te merken hoe de bands steeds meer samenkomen en een gezamenlijk product neerzetten. Mooier misschien is nog wel dat alle bands daarna dronken werden met elkaar. Dronkenmanspraat schijnt waarheid te zijn en geen negatief woord wordt over elkaar gesproken. Deze avond zet de sfeer voor de rest van de week. Prachtig!