Dag des Oordeels: RosaLinde - Cycling Back Home

Merijn Coert ,

Cycling Back Home is eerst en vooral een diverse plaat. Waarom? Deze ep bevat namelijk een mix van kampvuurmuziek, middeleeuwse folk, pure rock en country. Wat betreft de thema's die besproken worden, is er veel diversiteit. De productie heeft hiermee helaas niet geheel weten om te gaan.

Soms doen de teksten wat mysterieus aan, zoals het openingsnummer Clara en de afsluiter Time Goes On. Deze twee nummers passen perfect bij een kampvuur. Dit komt omdat RosaLinde het onderwerp spannend weet te houden, wat doet denken aan verhalen die je vroeger met je scoutingvrinden bij het kampvuur vertelde.

De rock zit hem vooral in Explode. Dit nummer is het minst op zijn plaats in dit geheel. Niet dat het een slecht nummer is of dat het geen bestaansrecht heeft, maar hier moet gewoon een andere productie van gemaakt worden. Misschien een idee voor de volgende plaat: ‘RosaLinde Rocks!’?

Een mooie zijweg is Als Een Steen. Dit nummer is al een stuk poëtischer en heeft daarmee veel meer diepgang. Misschien is dit ook omdat ze zich heeft weten uit te drukken in haar moedertaal. Simpele dagelijkse activiteiten worden afgewisseld met metaforen die gevoelens dienen te beschrijven. Het is hiermee het interessantste maar ook het meest treurige nummer op de plaat die RosaLinde de meeste eer aandoet.

Cycling Back Home is het sfeernummer dat voor een groot deel instrumentaal is en wat tekst betreft vooral gestoeld is op de indruk die de wind soms op je kan maken. Eigenlijk een stevig staaltje existentialisme. Laten wij tenslotte niet Ready To Kiss You vergeten: een wat vrolijker aangezet country-folk nummer dat inhoudelijk dicht bij de zangeres staat. Het zou zo gecoverd kunnen worden door Amy Macdonald voor een mooie comeback.
 
Conclusie: over het algemeen bevat de ep van RosaLinde een breed spectrum aan genres. Ieder nummer heeft dan ook zijn eigen waarde. Echter, het was geen slecht idee geweest om ze te laten 'rijpen' in een betere studio.