Verbluffend livedebuut van Mannheim

Compromisloze muziekavond in Willemeen smaakt naar veel meer

Eelco van Eldijk ,

Durf het maar eens aan om op een dooie woensdagavond in oktober twee volstrekt onbekende bands te programmeren. Is daar wel enthousiasme of een markt voor? Wel als het gaat om een debuutoptreden van een voortzetting van een lokale act en een headliner die familiair gekoppeld is aan een grote act. Willemeen in Arnhem durfde het aan om Mannheim en Zechs Marquise gezamenlijk de avond te laten verzorgen. En hoe! De bands verzorgden mogelijk één van de livehoogtepunten van het jaar in de regio Arnhem/Nijmegen!

Mannheim bijt het spits af; zowel voor het publiek als voor henzelf. De vier heren, uit de regio afkomstig, hebben al menigmaal gezamenlijk het podium gedeeld. Toen nog onder een andere vlag in een ruimer jasje, qua muzikanten, instrumentarium en ook de naam die ze eraan gegeven hadden. Vergeet hun vorige band: Mannheim gaat verder, en misschien wel veel verder dan waar hun vorige band ophield. De composities zijn compacter geworden. Het spel is hechter en de sound is een regelrechte klap in je smoel. Mannheim balanceert ergens tussen de instrumentale math- en postrock van bijvoorbeeld And So I Watch You From Afar en de erupties van avantgarde/noiseband Noxagt. Het viertal zwoegt en beukt je volledig murw. Dit is hun grote kracht, maar ook hun valkuil. Op den duur worden de trucjes herkenbaar en komt er wat klad in de voortploegende set. Toch herpakken de drummer, gitarist, bassist en saxofonist zich en weten zij met hun meest uitgewerkte compositie op indrukwekkende wijze het optreden tot een slotakkoord te brengen. Een verbluffend semi-livedebuut waar hard voor gewerkt is en wordt; kom maar op met dat volledige album. Nederland kan wel wat Mannheim gebruiken!
 
De kleine neefjes van The Mars Volta, Zechs Marquise genaamd, gaan daarna muzikaal misschien nog een stapje verder. Binnen hun relatief compacte nummers mengen zij een veelheid aan muziekstijlen, uiteenlopend van seventies psychedelica tot protofunk, op smaak gebracht met een jazzy sausje en aldoor swingende rock. Dat alles in één nummer gepropt. Misschien niet de meest voor de hand liggende combinatie: het lijkt mogelijk wat tegennatuurlijk. Zodra je er een beetje in zit, vliegt het uur echter voorbij zonder dat het optreden ook maar één moment inkakt of gekunsteld aandoet. De vijfkoppige band, letterlijk geformeerd rondom de formidabele drummer (wat een zwetend baasje!), houdt met gemak de aandacht vast. Dat doet men door zowel uitmuntend spel als een aantrekkelijke presentatie. Wàt een talent en wàt een muzikanten. De composities zijn pakkend en hebben precies genoeg sjeu om de heupen in beweging te houden. Daarentegen stijgt het brein verder en verder op in psychedelische sferen. Een gouden combinatie. De jeugd heeft de toekomst en neemt zonder problemen het stokje over van de afgedwaalde oudere generatie. Zechs Marquise is The Mars Volta voorbij en maakt een muziekminnend luisteraar met hun live-set héél erg blij! Eén van de hoogtepunten van het jaar wat betreft livemuziek in de regio, en dat op een dooie avond in oktober. Doe mij vooral meer hiervan!