Het instrumentarium van The Embrassibles bestaat uit twee trompetten, twee trombones, twee altsaxofoons en een tenorsax, een sousafoon, drums, percussie, plus een rapper/zanger. Kortom, een bonte verzameling van met name blaasinstrumenten en een rapper. Gecombineerd met een voorliefde voor brass muziek moet dat wel een mooi, muzikaal feestje opleveren.

Toch raak je tijdens het beluisteren van de cd maar niet in een feeststemming. De meeste nummers missen namelijk de nodige diepte. Hierdoor word je als luisteraar slechts een enkele keer gegrepen door de muziek. Het mooi opgebouwde Deep Water, High Notes is een mooi voorbeeld hoe The Embrassibles de luisteraar vanaf de eerste tonen muzikaal weet te boeien. Samen met het instrumentale nummer L. is dit slechts een van de spaarzame hoogtepunten van de cd. Ook de beloofde ‘sledgehammer’ slaat in geen enkel nummer toe en dat is jammer, want dat zou de muzikale spanning zeker ten goede komen.

Buiten het ontbreken van spanning is er soms ook iets aan te merken op het muzikale gedeelte. Zo kent het nummer Next Episode een lekker bass deuntje dat geleend is van The Next Episode van Dr. Dre en Snoop Dogg. Niks mis mee. Maar de drum en percussie doen de wenkbrauwen dan weer dusdanig fronsen: strak is het allerminst.

Het grootste manco van The Embrassibles is echter de zang. Bij het tweede nummer begint de zanger/rapper al op de zenuwen te werken. De onduidelijke uitspraak zorgt ervoor dat de teksten vaak niet goed te verstaan zijn. En als dit wel het geval is, zijn de teksten van een bedenkelijk niveau. Daarnaast klinken de zangopnames, zeker in vergelijking met de blazers, niet al te best. De zang voegt dan ook weinig tot niets positiefs toe aan het geheel.

De enige positieve uitzondering waar zang en muziek als een echt geheel klinken, is het bonus nummer Wie Houdt Linda Tegen. In dat nummer laten The Embrassibles horen dat ze prima in staat zijn om een nummer op te nemen waar een muzikale spanningsopbouw en een verstaanbare tekst zonder problemen worden vastgehouden. Pijnlijk genoeg is dit nu ook uitgerekend het enige nummer met gastrapper Discipline.

Hoewel de oogst met drie boeiende nummers (inclusief de bonustrack) van de in totaal zeven tracks nogal mager uitvalt, vermoed ik dat het live allemaal een stuk beter zal klinken. Of er dan wel een feest losbarst? Ga het zelf onderzoeken tijdens de cd-presentatie op 1 december a.s. in café Weerlicht, Smetiusstraat 9 te Nijmegen.