MUZIEK
Nintendobliepjes en andere spelcomputergeluiden, voorzien van een flinke laag ruis en een moddervette, maar relaxte beat.

PLUS
In de regel zijn samplemixers niet erg boeiende podiumacts, omdat er niet zo heel veel gebeurt. Niet-muzikanten zullen zich ongetwijfeld wel eens afvragen wat het effect is van de minieme afstellingen aan knoppen en het rammelen op een Apple-laptop. Mogelijk spelen ze gewoon een potje solitaire. Hoewel hij geen laptop heeft, is Monodeer daarin niet heel veel anders. Hij heeft een Nintendo Gameboy in zijn hand, zo’n lelijk beige-grijs blok uit de jaren negentig. Daar is hij druk mee in de weer en hij beweegt vol overgave mee met de muziek. Er is niet echt sprake van een spanningsopbouw of opvallende variatie in de set, maar dat is misschien ook niet nodig. De basislijn is steeds hetzelfde, of bevat kleine variaties. De details in de muziek wisselen wel, waardoor er onderscheid te maken is in de ‘liedjes’. Al met al is het een erg fijne set met koele, interessante muziek waarop zowel de groepen meisjes als introverte ‘loners’ in het publiek prima mee kunnen dansen of deinen.

MIN
Zowel het optreden als de set is prima, het enige punt dat verbeterd zou kunnen worden is de podiumpresentatie. Meer contact maken of het publiek op een andere manier bij het optreden betrekken zou de intensiteit van de concertervaring versterken.

CONCLUSIE
Monodeer speelt een boeiende set, voor zowel dansers als luisteraars.

CIJFER
8-