Wie: Will Rendle (zang, gitaar) en the People: Keo (bas, gitaar), Jim (Hammond, melodica), Charlie (drums) en Jamie (gitaar, percussie)
Waar: Met tien goedgemutste hippies in een groengewalmde kleedkamer op Habana
Wanneer: Donderdag 19 juli tegen achten, zo'n drie uur voor het optreden
Hou je van wandelen – al dan niet onder invloed – en inspireert het je?
W: Dank voor het vragen! Onze band is namelijk begonnen tijdens een wandeling 'on acid' rond een meer bij Brighton. K: Wandelen helpt je om je te focussen en het beste in jezelf naar boven te halen. Vooral lange wandelingen. W: Voor ons is de natuur een enorme bron van inspiratie en erg belangrijk voor onze muziek. Lekker lopen en aan het eind een kampvuur met een pannetje erop. Ja: Vooral lekker langzaam lopen maakt je geest helder, in tegenstelling tot hardlopen. Beweeg je nooit te snel. [de hele band begint een reggaedeuntje te zingen 'Moving too fast, lalalala'].
Met wie op de-Affaire zou je wel een affaire willen starten?
Ji: met de dames in de kleedkamer hiernaast zou ik wel een affaire willen! Dat zijn de half Engelse, half Nederlandse tweelingzusjes die de achtergrondzang doen bij Rilan and the Bombardiers. Whew! [de hele band stemt in...]
Drie tekstfragmenten van jullie nummer: In Knocking schrijf je onder andere 'someone's knocking on the door you know, we've got something to hide'. Wat is een van de grotere geheimen van WATP?
W: Tsja, een geheim is een geheim hè... Dat kan ik dus duidelijk niet vertellen. Het slechtst bewaarde geheim is vrij gênant. We deden mee aan een 'busking competition' in Londen, een soort X-Factor. We dachten zeker te gaan winnen. We gingen het podium op, we speelden en we werden als allereerste weggestemd. Kicked off. Het best bewaarde geheim heeft van doen met sex, drugs en rock-'n'-roll...
[het gesprek komt even op eenhoorns en fallussen terwijl Will klaagt dat hij zooo stoned is...]