Wie: Nika Danilova, alias Zola Jesus
Waar: backstage bij het hoofdpodium in een troosteloze container
Wanneer: dinsdag 17 juli, 18:30 uur
Houd je van wandelen?
Ja, ik houd heel erg van wandelen en ik ren veel. Als ik op tour ben, vind ik het heerlijk om in mijn eentje rond te dwalen, de stad te verkennen.
Met wie op de-Affaire zou je een affaire willen?
Geen romantische affaire, want ik ben getrouwd. Een muzikale zou ik wel met Sharon van Etten willen, haar vind ik heel cool.
Ik las in een interview dat je doodsbang bent om het podium op te gaan en op te treden. Hoe bereid je jezelf voor op een show?
Het wordt iedere keer wel beter, gelukkig. Ik heb geen speciaal ritueel, meestal zit ik alleen of met mijn band. Nee, ik ga geen dingen doen om mijn angst te verzetten zoals in enge kermisattracties, gewoon relaxen.
Dit jaar maakte David Lynch een remix van In Your Nature. Hij is de enige ooit die een remix van een van je songs mocht maken. Waarom hij wel?
Eigenlijk houd ik niet zo van remixes, ik vind dat mensen het te veel doen. En vaak komen ze de kwaliteit van de songs niet ten goede. Maar toen ik hoorde dat David Lynch een remix wilde maken van In Your Nature, voelde het als een goede toevoeging aan het nummer. Ik vertrouwde erop dat hij de song goed zou behandelen.
Zola Jesus gelooft niet in remixes...
... maar vertrouwde het David Lynch wel toe
Zola Jesus tourt momenteel door Europa ter promotie van haar nieuwe album Conatus. Deze productieve Russisch-Amerikaanse dame releaset ongeveer eens per jaar nieuw werk - dat steeds anders klinkt dan het vorige - en gaat na haar Europese tour verder door naar Australiƫ. En oja, ze is ook nog vorig jaar afgestudeerd in filosofie en Frans. Later deze avond zal ze de Arc afsluiten, maar eerst spreken we haar over David Lynch en haar zoektocht naar het ultieme popliedje.
Je muziek is filmisch, Stridulum II is vernoemd naar een oude Engelse film. Zou je meer met de combinatie muziek en film willen doen? Zoals een soundtrack?
In de toekomst zou ik graag een soundtrack maken. Het genre film maakt me eigenlijk niet uit, zolang ik me er maar goed bij voel. Ja, dat zou ook een kinderfilm of een romantische komedie kunnen zijn.
In een interview met The Guardian zeg je over Seekir dat je altijd op zoek bent naar de ultieme popsong: dansbaar en gevoelig. Heb je een voorbeeld voor ogen?
2Pac bijvoorbeeld, maakt prachtige nummers en hij rapt over dingen die eerlijk en belangrijk zijn. Binnen de popwereld zie ik zulke dingen helaas niet of weinig terug.