Rats On Rafts maakt postpunk zonder gedateerd te klinken

Donkere muziek past perfect bij het slechte weer

Erik Damen ,

Met het album The Moon is Big gaf de jonge Rotterdamse band Rats On Rafts eind vorig jaar zijn visitekaartje af. De indrukwekkende mengeling van postpunk en new wave klonk eigentijds en energiek. De band wist ondanks de regen dan ook veel publiek naar de Arc te trekken.

CONCERT
Rats On Rafts, Arc, zaterdag 14 juli 2012

MUZIEK
Rats On Rafts maakt stekelige postpunk die nadrukkelijk verwijst naar de vroege jaren tachtig. Inspiratiebronnen te over: The Fall, Echo & the Bunnymen, maar ook de heropgerichte Minny Pops uit Nederland.
 
PLUS
Op de eerste avond van de-Affaire zit vooral het weer tegen. Daarom is het bij aanvang van het optreden van deze vier jonge Rotterdammers nog niet al te druk. Gelukkig komt hier gaandeweg flink verandering in. De muziek is hieraan debet. De bas van Florian Veenhuis swingt als een trein en staat bovendien lekker hard afgesteld. Ook is het drumwerk van Joris Forwein retestrak. De nummers worden met veel drive gespeeld en ontaarden regelmatig in een harde, lange, net niet ontsporende jam.
 
MIN
Het podium van de Arc lijkt behoorlijk groot voor dit viertal. Ondanks het sterke songmateriaal kost het Rats On Rafts moeite om de aandacht van het publiek vast te houden. Voor een band die pretendeert een grote bek te hebben, kijken ze wel erg veel naar beneden.
 
CONCLUSIE
Rats On Rafts heeft in korte tijd een sterke live-reputatie opgebouwd. Technisch zijn hun nummers niet al te moeilijk, maar ze zijn wel altijd energiek, met een dwingende ritmiek. Qua songs is hun verworven faam helemaal terecht, maar qua uitstraling valt er nog wel wat te winnen.
 

CIJFER

7