CONCERT
Kiss The Anus Of A Black Cat, Boog, zaterdag 14 juli 2012

MUZIEK
Eigenlijk valt er geen peil op de Belgische band te trekken. Al meermalen gooide frontman Stef Heeren het geluid volledig om. Waar de vorige plaat Hewers Of Wood And Drawers Of Water nog vol stond met occulte neo-folk, bestaat de nieuwe plaat Weltuntergangsstimmung vooral uit wave met veel elektronica en The Cure-gitaartjes. Wat wel door het gehele repertoire van Kiss The Anus Of A Black Cat overeind blijft: de duistere, onheilspellende sfeer en dito teksten.

PLUS
Live ligt de focus volledig op het geluid van het Weltuntergangsstimmung. Dat is even wennen, maar al snel blijkt dat de muziek nog net zo meeslepend is als voorheen. De machinale ritmes, kille synthesizers en nog altijd even maniakale zang van Heeren zuigen je voor even mee terug naar de duistere kant van de jaren tachtig. Het regenachtige weer helpt een handje mee.

MIN
Toch zou het leuk zijn als Kiss The Anus Of A Black Cat live de meerdere kanten van zijn repertoire combineert. Het is jammer dat nummers van sterke voorgangers als An Interlude To The Outermost niet meer aan bod komen. Een deel van het publiek staat enigszins verbaasd te kijken naar hetgeen hun voorgeschoteld wordt.

CONCLUSIE
Kiss The Anus Of A Black Cat is een van de meest eigenwijze bands die op de-Affaire staat. Het is dapper om zo'n heldere muzikale keuze te maken, maar de band moet uitkijken het publiek niet van zich te vervreemden.

CIJFER
7+

Schoolbordjournalistiek

Bart: “Eigenlijk had het in de ruïne moeten staan, dan was het helemaal compleet geweest.”
Stephan: “Verfrissende, donkere new wave uit het Belgenland.”

Lisa: “De muziek is voor mij echt jeugdsentiment: leren rokje en corset aan, kleurtjes in mijn haar.”