CONCERT
Elektro Guzzi, Arc, woensdag 18 juli 2012
MUZIEK
Drie Oostenrijkers die sfeervolle techno spelen met slechts gitaar, bas en drums. Alles is volledig live, nergens maakt het trio gebruik van samples.
PLUS
En dat is razend knap. Bernhard Breuer, Jakob Schneidewind en Bernhard Hammer (kan het nog hipper?) moeten haast wel een jarenlange cursus Zen-boeddhisme hebben gedaan in een afgelegen Tibetaans klooster. Het is bijna onmenselijk hoe geconcentreerd de drie staan te spelen. Wat eigenlijk nog kundiger is: het volledig vermijden van melodie. Het is puur ritme en effecten wat de muziek van Elektro Guzzi maakt. Dat je dat kunt op gitaar en bas is een prestatie: hoeveel gemakkelijker is het om een melodietje te spelen? Wat Elektro Guzzi doet, is echt andere koek: laagje voor laagje bouwen ze de tracks op, met ontzettend veel geduld wordt naar de climax toegewerkt en feilloos weten ze van elkaar wanneer de break eraan zit te komen.
MIN
“Elektro Guzzi have been producing a new kind of analogue dance music that challenges common preconceptions of how techno can be performed live”, meldt de band op zijn YouTube-kanaal. Dat is wat erg hoogdravend, het concept van de Oostenrijkers blijft toch met name een gimmick. Zoiets als Me First and the Gimme Gimmes, maar dan beter bedacht. Voor het live-gevoel maakt het niet zoveel uit of je naar drie wat fletse, in zichzelf gekeerde muzikanten staat te kijken of naar één gast achter een laptopje.
CONCLUSIE
Het is puur de kwaliteit die de act draagt. Was het niet meer dan een gimmick geweest, en bleef de muziek achter bij waar een dj met een arsenaal aan samples, loops en overdub-mogelijkheden toe in staat is, dan was Elektro Guzzi geen lang leven beschoren. Het is daarentegen een ontzaglijk goed uitgevoerde gimmick. Zelfs als hier alleen een dj had gestaan, was dit een pot techno geweest van de buitencategorie.
CIJFER
8,5
Schoolbordjournalistiek