Een avond vol gelaagde muziek, die alle kanten op kan. Zonder conventies, zonder pretenties. Eindelijk doet The Notwist Nederland aan. De eer om de ervaren musici het podium te bieden dat ze verdienen, is aan het Nijmeegse Doornroosje. The Notwist is niet bepaald piepjong meer, maar ze leveren deze zondagavond het bewijs dat hun muziek nog steeds springlevend is. Wat zeg ik? Ze zijn hun tijd zelfs vooruit!

Het is aan jongelingen Joasihno de taak om het publiek op te warmen voor één van de betere en meest Duitse bands van de laatste decennia. Het duo dat op uitnodiging van The Notwist mee op tour is genomen, heeft het muzikaal niet lastig om het type publiek van deze avond in de juiste stemming te krijgen. Het Duitse tweetal beschikt over een grote muzikaliteit die zij middels loops over elkaar heen leggen. Laagje voor laagje bouwen zij hun fragmentarische klanktapijten op. Let wel, zonder er uren mee door te gaan. Wanneer een stukje af is, starten zij gewoon weer aan een volgend flard. Hierdoor ontstaat soms een tamelijk onsamenhangend geheel dat binnen de ‘liedjes’ niet altijd even goed werkt, maar de gehele set bezien juist wel.

Helaas zijn de jonge Duitsers nog duidelijk niet gewend aan een groter publiek, want de presentatie, met name de verhaaltjes van de zanger, zijn zo zacht en ingetogen dat het zowel schattig naïef en innemend alsook knullig overkomt. Laat Joasinho maar musiceren, want daar blijken ze het best in. Het optreden is een interessante kennismaking met een leuke act die op de-Affaire zeker niet zal misstaan.

The Notwist is als band niet bepaald productief te noemen. Om de zoveel jaar brengt het Duitse zestal een album uit. Het blijft ook altijd een raadsel wat de volgende stap is waar de heren mee zullen komen. Ooit begonnen als punk-/hardcoreband, via alternatieve rock, krautrock, naar fluister-indie en electronica. Je weet het maar nooit met deze mannen, die overigens buiten het moederschip veelvuldig in andermans projecten en bands opduiken als (sessie)muzikant.

Het aanstaande album van The Notwist staat gepland voor ergens in de loop van 2012. De huidige (korte) tour staat dan ook niet in het teken van deze plaat. Het zestal heeft blijkbaar de geest gekregen om live wat van zich te laten horen en zien; iets wat maar in bescheiden mate gebeurt. Doornroosje is dan ook behoorlijk vol gelopen voor dit bijzondere optreden. En die bezoekers, die krijgen waar voor hun geld; the Notwist blijkt deze avond in een bloedvorm te verkeren.

Volledig tegen de verwachting in opent het zestal met ramharde noisy rock en werkt het via tal van zij- en omwegen naar een stampend elektronisch einde van de reguliere set. Een bloemlezing uit hun carrière, waarbij veel krautrock, indiepop, dub en spacy elektronica voorbijkomt in de set. Daarbij staat 'slechts' één zaak voorop, namelijk het duizelingwekkende totaalproduct dat neergezet moet worden. In zijn enthousiasme schiet de band bij hun toegift het doel wat voorbij. Sowieso mogen bijna alle verplichte rondjes toegift vanaf heden afgeschaft worden. Verwerk de eventuele hitjes en bijzonderheden maar in de reguliere set. De toegift van The Notwist is neuzelig en dus overbodig. Vooral omdat ze gelardeerd zijn met de ondermaatse vocalen van de frontman, hoeven dit soort nummers zeker niet.

Daarbuiten niets dan lof voor dit fantastische optreden. De band, gewapend met allerlei foefjes, tingels en tangels overtuigt ten volle. Het is interessant om alles te volgen wat er zoal op het prachtig uitgelichte podium plaatsvindt. Behalve een standaard rock- en electroinstrumentarium wordt er bijvoorbeeld ook met percussie gewerkt, die dan weer bewerkt wordt met strijkstokken. Van gerommel met een oude platenspeler tot aan een bandlid die zijn geluiden uit WII-controllers lijkt te halen (kan iemand mij vertellen wat dit is, of wat de functie hiervan is?). The Notwist is zowel een lust voor het oog als het oor. Wat een optreden!