Er hangt een wiet- en bierlucht, gedrenkt in zweet. Op frontman Stefan Tims orgel hangt een plaatje van een mascotte (?): een naakt Playboymodel. De versterker staat op een paar kratjes bier en zelf is hij ook niet vies van een slokje. Klinkt al heel rock-’n-roll, maar mix er nog een vleugje blues doorheen en voilà! Je plaatje is compleet.

Vanaf het podium golven gitaar- en mondharmonicasolo’s de zaal in. En laten we duidelijk zijn: we hebben het over harde, stevige golven. De bandleden brengen de rockende blues met volle overtuiging. Alle vier springen, zweten en genieten ze. Het is bijna schattig om te zien hoe de gitarist zijn hoofd op de schouder van Stefan legt als deze frontman de mondharmonica aan z'n lippen zet. Hij gebruikt de microfoon trouwens ook zonder instrument. En dat klinkt niet verkeerd.