Mooie luisterliedjes van vier lokale helden

Een betere verwarming voor zondagmiddag bestaat niet

Phebe Kloos ,

Zondagmiddag 29 januari (ja, ‘s middags!) was de eerste editie van de Songwriters Circle in Trianon. Het concept is heerlijk eenvoudig: lokale singer-songwriters die op een laagdrempelig podium samenkomen en om de beurt optreden. Het doel is enerzijds om getalenteerde liedjesmakers met elkaar in contact te brengen, anderzijds om muziekliefhebbers kennis te laten maken met het muzikale talent dat Nijmegen rijk is.

Marcel Verbeek heeft de eer om het spits af te bijten. Hij begon met zingen na de geboorte van zijn eerste kind, en blijft dit hopelijk volhouden. Hij zingt met een rustige, zuivere en vriendelijke stem Engelstalige nummers. De nummers zijn enigszins eentonig, maar lenen zich prima als achtergrond voor een avond met een kaarsje en een wijntje. Hij heeft er duidelijk zin in en geniet net zoveel van zijn eigen optreden, als van die van de andere muzikanten. Nijmegenaar Marcel komt oorspronkelijk uit Brabant en covert het nummer Cis Verdonk van Gerard Maasakkers. Dit is Marcels enige Nederlandstalige nummer van vanmiddag, waarmee hij inderdaad een Brabants accent verraadt. Uitschieter is het nummer dat hij voor de aankomende editie van Gesel XL heeft geschreven. De opdracht was om naar aanleiding van een ontvangen foto een nummer te schrijven. Hij kreeg een foto met een man en daarachter een auto met chauffeur. Daarop besloot hij over de chauffeur te schrijven en het kenteken als titel te gebruiken: 4853. Denk Tom Waits… Heerlijk!

Hilde Vos belichaamt country van binnen en van buiten! Inclusief outfit, bloem en zwarte make-up. Ze zingt lekkere harde nummers in klare taal, met hier en daar flinke uithalen. Haar stem doet een beetje aan Ilse de Lange denken (inclusief die riffel bij de uithalen). Hilde wisselt feel good nummers af met liefdesverhalen en behoudt een lekker uptempo. Ze heeft een mooi, expressief gezicht, dat direct begint te glunderen als het haar beurt is. Hilde heeft een omvangrijk eigen repertoire, maar speelt ook een aantal covers. Van Dolly Parton bijvoorbeeld: “Iemand waar altijd lacherig over wordt gedaan, maar gewoon heel erg goed is.” Af en toe schiet haar Engelse uitspraak tekort, maar daar komt ze wel mee weg.

Vervolgens zijn Blue Mickey & Leander aan de beurt: “Wij hebben geen cd"… maar wel heel veel potentie! Ze schrijven allebei hun eigen materiaal en helpen elkaar met de uitvoering hiervan. De hoge stem van Emmy Kool (Blue Mickey) wisselt de mooie, vertellende stem van Leander prachtig af. Ze vergeten zich voor te stellen; Leander is sowieso niet zo’n prater op het podium. Maar bijna iedereen in Nijmegen kent dit koppel van hun vorige band Thoughtless. Emmy is een meisje waarvan je niet verwacht dat er zo’n krachtige stem uitkomt, en Leander een man waarbij je zo weg zwijmelt. De nummers zijn fijn om naar te luisteren en afwisselend genoeg om je aandacht vast te houden. Als Leander een trucje doet met zijn mondharmonica, en met een strijkstok zijn elektrische gitaar bewerkt, is het muisstil in de zaal. Het nummer Babylon, met een prachtige opbouw, knalt eruit. Heel graag meer van dat!

Vanmiddag helpen alle artiesten elkaar. Niet alleen technisch, maar ook door elkaar te complimenteren en aandachtig naar elkaar te luisteren. Het leuke is dat ze hun nummers introduceren en wat vertellen over de bijbehorende achtergrond of inspiratie. Zoals bijvoorbeeld Marcel, die zijn nummer over een overleden dierbare introduceert met de woorden: “Soms schrijf ik een nummer en dat betekent zoveel voor me. Dan is het mooi om het in het openbaar te zingen en te merken dat het voor anderen ook veel kan betekenen.”
 
Tot slot treden de singer-songwriters spontaan samen op. Helaas is de opkomst wat laag, maar dat heeft ook een voordeel: voor iedereen de beste plaatsen! Iets wat zeker geen straf is tijdens deze heerlijke luistermiddag.