Al jarenlang zorgt de Belgische act Vive la Fête voor dansende, springende menigtes en vrolijke gezichten. Het optreden in Luxor Live vormt hierop geen uitzondering.

Het hart van de band wordt gevormd door het liefdeskoppel Danny Mommens (ex-dEUS) en Els Pynoo. De meeste aandacht gaat ongetwijfeld naar stijlicoon Pynoo. De excentrieke zangeres springt en huppelt in weinig verhullende kleding over het podium. De zang is niet altijd even zuiver, maar haar charisma maakt een hoop goed.

Het concert begint met de klassieker Nuit Blanche van het gelijknamige album uit 2003. De zaal komt wat langzaam los, maar uiteindelijk krijgt de mix van electro, new wave en catchy synthesizers vat op het publiek. Verwacht niet te veel diepgang en variatie. Feesten is het devies. De reputatie als knallende festivalact heeft Vive la Fête in het verleden op bijvoorbeeld Lowlands al waargemaakt. Ook in een relatief kleine zaal werkt de formule uitstekend. Eigen werk gecombineerd met covers van de ultieme synthesizerplaat Popcorn en I Wanna Be Your Dog van Iggy Pop zorgen ervoor dat de handjes in de lucht blijven gaan. Al voelt het wel een beetje als één grote ‘guilty pleasure’.

Critici vallen bijna altijd over het ietwat valse stemgeluid van Els Pynoo. Ook zit er weinig ontwikkeling in het repertoire. Toch staan de Belgen al meer dan 13 jaar voor uitverkochte zalen over heel de wereld. Credits verdienen zij sowieso voor het verenigen van muziekstijlen die in eerste instantie mijlen ver uit elkaar lijken te liggen. Het trucje lijkt misschien weinig origineel. Maar is dat ook altijd noodzakelijk? Aan de enthousiaste reacties te horen overtuigd Vive la Fête het Arnhemse publiek in ieder geval wel. Een tikkeltje fout, maar wel lekker!