Laatst hebben we op 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen kunnen lezen hoe het ‘onze’ jongens en meiden vergaat als ze op tour gaan door andere landen: lees hier deel 1 en deel 2. Vanuit den verre komen jonge bandjes echter ook geregeld naar Nederland. Grote zalen zijn nog veel te hoog gegrepen, maar de bands proberen zich toch in de kijker te spelen en hun spanne te verbreden van Hupsatown naar de rest van de grote wereld.
Ook The Brimstone days uit Zweden trachten nieuwe zieltjes te winnen. Hierbij strijken zij voor een paar dagen neer in Nederland. Een beetje sightseeing in den lande en enkele optredens. Zo belanden zij deze donderdagavond op een camping in Berg en Dal om hun slaapplek op te zetten en in het naastgelegen Nijmegen een showtje te verzorgen, voorafgaand aan de stapavond voor de studenten in de NDRGRND.
Niets is moeilijker om voor twaalven in een nog lege kroeg met je optreden te starten. Je ziet ze bijna denken: hebben we hiervoor dat hele eind gekacheld? Zaten we hiervoor tussen de stinkende sokken in een tochtige oude auto? Om te slapen in een vochtige tent in niemandsland en op te treden voor personeel en een lokale muzieknerd?
Toch lijkt het de drie jongens van The Brimstone Days bevolken niet al heel veel te deren. Rock ’n roll life is living the hard way. Zodra het trio op de planken staat gaan direct de remmen los, alsof de band voor een vol Doornroosje staat. Het enthousiasme spat werkelijk van het podium. Iedere bezoeker die stiekem een kijkje durft te nemen sluit zich bij het plukje publiek aan, dat steeds verder uitdijt. Zo gebeurt het dat The Brimstone Days uiteindelijk een uur lang het publiek op niet misstaande wijze vermaakt en hen op aanmatigende wijze aan het bewegen krijgt.
De drie uiterst vriendelijke en dankbare jongens rocken alsof het hen met de paplepel ingegoten is. Citerend uit de weidse canon van de rockmuziek, rijgen ze de ene bijna-hit aan de andere. Hun muziek is verre van vernieuwend, maar de passie en de sympathie dwingen je tot respect voor de Zweedse mennekes. Daarnaast zijn ze alle drie in het bezit van een speltechniek waar menig muzikant nog wat van kan leren. Dat, in combinatie met de niet aflatende en energieke podiumuitstraling, is een prestatie an sich.
The Brimstone Days is een bloedeerlijke rockband die je het gunt om zich te ontworstelen aan de anonimiteit. Dus gauw een plaatje en een shirtje van ze scoren voordat ze weer verder karren richting andere oorden. Hopelijk kunnen ze zich met de weinige inkomsten een extra slaapzak veroorloven, want het is koud op de Hollandse klei in de vroege herfst. Van de NDRGRND krijgen ze in ieder geval wat extra dekens mee. Kijk, zo draag je rock-’n-roll een warm hart toe. Dinsdag bieden ze daar weer podium aan jonge rockers uit den verre. Dan komt er een clubje Australiërs overgevlogen om hun geluk te zoeken overzees. Met de bijna-lokale helden van Ten Page Pilot als support.
Ook The Brimstone days uit Zweden trachten nieuwe zieltjes te winnen. Hierbij strijken zij voor een paar dagen neer in Nederland. Een beetje sightseeing in den lande en enkele optredens. Zo belanden zij deze donderdagavond op een camping in Berg en Dal om hun slaapplek op te zetten en in het naastgelegen Nijmegen een showtje te verzorgen, voorafgaand aan de stapavond voor de studenten in de NDRGRND.
Niets is moeilijker om voor twaalven in een nog lege kroeg met je optreden te starten. Je ziet ze bijna denken: hebben we hiervoor dat hele eind gekacheld? Zaten we hiervoor tussen de stinkende sokken in een tochtige oude auto? Om te slapen in een vochtige tent in niemandsland en op te treden voor personeel en een lokale muzieknerd?
Toch lijkt het de drie jongens van The Brimstone Days bevolken niet al heel veel te deren. Rock ’n roll life is living the hard way. Zodra het trio op de planken staat gaan direct de remmen los, alsof de band voor een vol Doornroosje staat. Het enthousiasme spat werkelijk van het podium. Iedere bezoeker die stiekem een kijkje durft te nemen sluit zich bij het plukje publiek aan, dat steeds verder uitdijt. Zo gebeurt het dat The Brimstone Days uiteindelijk een uur lang het publiek op niet misstaande wijze vermaakt en hen op aanmatigende wijze aan het bewegen krijgt.
De drie uiterst vriendelijke en dankbare jongens rocken alsof het hen met de paplepel ingegoten is. Citerend uit de weidse canon van de rockmuziek, rijgen ze de ene bijna-hit aan de andere. Hun muziek is verre van vernieuwend, maar de passie en de sympathie dwingen je tot respect voor de Zweedse mennekes. Daarnaast zijn ze alle drie in het bezit van een speltechniek waar menig muzikant nog wat van kan leren. Dat, in combinatie met de niet aflatende en energieke podiumuitstraling, is een prestatie an sich.
The Brimstone Days is een bloedeerlijke rockband die je het gunt om zich te ontworstelen aan de anonimiteit. Dus gauw een plaatje en een shirtje van ze scoren voordat ze weer verder karren richting andere oorden. Hopelijk kunnen ze zich met de weinige inkomsten een extra slaapzak veroorloven, want het is koud op de Hollandse klei in de vroege herfst. Van de NDRGRND krijgen ze in ieder geval wat extra dekens mee. Kijk, zo draag je rock-’n-roll een warm hart toe. Dinsdag bieden ze daar weer podium aan jonge rockers uit den verre. Dan komt er een clubje Australiërs overgevlogen om hun geluk te zoeken overzees. Met de bijna-lokale helden van Ten Page Pilot als support.