Dat een saxofoon de hoofdrol zou spelen op een Fortarock-avond in Doornroosje, ligt niet voor de hand. Shining uit Noorwegen bewijst dat de saxofoon een leidend instrument in het metalgenre kan zijn. Met de Dead Neanderthals als gretige apostels.

Dead Neanderthals is bekend in de regio. De band was onder andere al eerder te bewonderen, tijdens een clubavond van 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen. Veel tijd om ze te bewonderen is er niet. De oermensen staan erom bekend hun shows kort te houden. Dat is ook beter zo, want veel rek zit er niet in om het optreden langer dan vijftien minuten te laten duren. De chaotische saxofoon zorgt voor een herkenbaar geluid. Samen met de stuwende drums vormt dit duo een origineel concept. De combinatie zorgt voor een kwartiertje onophoudelijk raggen, maar het mist nog iets om je knock-out te slaan. De lange feedback-piep, die ongewild de muzikale basis is, geeft de eentonigheid een extra randje.

De swingende jazz en de stompende metal van Shining vullen elkaar prima aan: zij jagen elkaar op en zijn voor elkaar een meerwaarde. Vooral als de gehele band op een lijn zit, is het een voortreffelijk schouwspel. Dat geldt voor de hele set, hoewel de blazers de grootste indruk achterlaten. Bijna de helft van het optreden klinkt Shining alsof elk bandlid maar wat doet, alsof zij langs elkaar heen spelen. Maar het klinkt nooit rommelig. Dat is juist een sterk punt van Shining. Hun muziek op cd wordt een op een vertaald naar het podium. Ook als neutrale toeschouwer krijg je niet het gevoel dat de band onbewust alles door elkaar heen speelt. Je ziet al snel dat het zo hoort te zijn. Het is even knap als onoverzichtelijk.