Na jarenlang aan de zijlijn te hebben gestaan bij onder andere Pete Philly and Perquisite en de jazzband van Hans Teeuwen staat Ruben Hein nu zelf in het spotlicht. Zijn swingende album Loose Fit is onlangs verschenen en volgende week start zijn Nederlandse clubtour. 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen sprak met Ruben over zijn Nijmeegse show in Doornroosje en zijn buitenlandse ambities.
Hoe was het in Jakarta?
Het was erg leuk om in Jakarta te spelen, maar ook absurd. We gingen er naartoe met de verwachting in een kleine zaal voor driehonderd man te spelen. De cd is er nog niet uitgebracht en niemand kent ons. Dachten we. De zaal waarin we stonden was groot genoeg voor drieduizend mensen en helemaal vol. De eerste show kwam op de nationale televisie en dankzij sociale media als Twitter werden we op slag beroemd. Bij ons tweede optreden was de zaal weer bomvol en zong het publiek zelfs de teksten mee. De mensen waren hysterisch en wilden dolgraag met ons op de foto. Het waren Beatles-achtige toestanden!
Speel je vaak in het buitenland? Wat zijn je ambities?
Met deze band was het mijn eerste belangrijke optreden in het buitenland. We hebben eerder wel een kleine gig in Spanje gedaan. Voorheen ben ik wel met Pete Philly and Perquisite in het buitenland geweest. In Japan ervaarden we toen dezelfde gekte als afgelopen week in Jakarta. De cd wordt de komende tijd ook in Duitsland, België en Japan in uitgebracht. Daar zal waarschijnlijk ook een tour bijkomen. Wat mij betreft mag de cd ook wel in Indonesië uitkomen! Het zit wel goed daar.
Na dat overweldigende optreden in Jakarta sta je volgende week in Nijmegen. Heb je er zin in?
Natuurlijk heb ik er zin in! Het is altijd leuk om in je hometown op te treden. Er komen veel oude bekenden kijken en ik ben benieuwd wat zij ervan vinden. Ik woon zelf niet meer in Nijmegen maar ken nog veel mensen van vroeger. Dit wordt gek genoeg mijn eerste optreden in Nijmegen. Met Pete Philly and Perquisite en Hans Teeuwen ben ik hier nooit geweest.
Je studeerde af aan het conservatorium in Amsterdam als jazzpianist. Waarom kies je ervoor om pop te spelen?
Ja, hoe durf ik?! Het is geen bewuste keuze hoor. Jazz is een groot deel van wie ik ben, van mijn muzikale zijn. Daarnaast heb ik ook een soul- en singer-songwriterkant. De plaat geeft goed weer wat ik allemaal doe. Ik speel nog wel jazz in mijn vrije tijd. Ik bezoek veel jamsessies in Amsterdam. Het is in ieder geval geen commerciële keus geweest om pop te gaan spelen. De platendeal kwam pas toen het album al klaar was.
Je speelde in de jazzband van Hans Teeuwen en in de band van Pete Philly and Perquisite. Waarom nu pas solo?
Nu pas? Ik vind het zelf niet zo laat hoor. Eerder had ik er geen behoefte aan, want ik voelde me goed op mijn plaats. Het duurde een lange tijd om mijn eigen sound te vinden en ik kwam er pas laat achter dat ik kan zingen. Een goede vriendin zei dat ik mee zou moeten doen met het jazzvocalistenconcours. Tot ieders verbazing eindigde ik als tweede. Dit was niet direct het begin van mijn solocarrière. Vlak na het concours kwam het aanbod van Pete Philly and Perquisite om met hen te gaan spelen. Ik schreef wel eens liedjes, maar dat was vooral voor de gein en bovendien instrumentaal. Het echte liedjes schrijven kwam pas later.
Hoe gaat het schrijven in z’n werk?
Ik schrijf de liedjes samen met anderen, met gitarist Paul Willemse bijvoorbeeld. Zowel de muziek als de tekst ontstaan in samenwerking. Voor mij is dit heel belangrijk, want ik heb de input van anderen nodig. Soms is het heel vervelend om verschillende meningen te hebben, maar vaak is het ook heel verfrissend.
Met wie zou je je volgende plaat willen maken?
Daar ben ik nog niet mee bezig. Onze eerste cd is net af en we beginnen net met de clubtour. Het voordeel van mijn verleden bij verschillende bands is dat ik een groot netwerk heb. Er zijn genoeg interessante producers en tekstschrijvers met wie ik zou willen werken.
Het festivalseizoen komt eraan. Ga je nog ergens spelen?
Ik zal niet op Lowlands en Pinkpop staan, althans, nog niet. Ik zou het wel erg leuk vinden. Misschien sta ik op North Sea Jazz en gezien de buitenland-release zie je me wellicht op een festival in Duitsland of België staan.
Hoe was het in Jakarta?
Het was erg leuk om in Jakarta te spelen, maar ook absurd. We gingen er naartoe met de verwachting in een kleine zaal voor driehonderd man te spelen. De cd is er nog niet uitgebracht en niemand kent ons. Dachten we. De zaal waarin we stonden was groot genoeg voor drieduizend mensen en helemaal vol. De eerste show kwam op de nationale televisie en dankzij sociale media als Twitter werden we op slag beroemd. Bij ons tweede optreden was de zaal weer bomvol en zong het publiek zelfs de teksten mee. De mensen waren hysterisch en wilden dolgraag met ons op de foto. Het waren Beatles-achtige toestanden!
Speel je vaak in het buitenland? Wat zijn je ambities?
Met deze band was het mijn eerste belangrijke optreden in het buitenland. We hebben eerder wel een kleine gig in Spanje gedaan. Voorheen ben ik wel met Pete Philly and Perquisite in het buitenland geweest. In Japan ervaarden we toen dezelfde gekte als afgelopen week in Jakarta. De cd wordt de komende tijd ook in Duitsland, België en Japan in uitgebracht. Daar zal waarschijnlijk ook een tour bijkomen. Wat mij betreft mag de cd ook wel in Indonesië uitkomen! Het zit wel goed daar.
Na dat overweldigende optreden in Jakarta sta je volgende week in Nijmegen. Heb je er zin in?
Natuurlijk heb ik er zin in! Het is altijd leuk om in je hometown op te treden. Er komen veel oude bekenden kijken en ik ben benieuwd wat zij ervan vinden. Ik woon zelf niet meer in Nijmegen maar ken nog veel mensen van vroeger. Dit wordt gek genoeg mijn eerste optreden in Nijmegen. Met Pete Philly and Perquisite en Hans Teeuwen ben ik hier nooit geweest.
Je studeerde af aan het conservatorium in Amsterdam als jazzpianist. Waarom kies je ervoor om pop te spelen?
Ja, hoe durf ik?! Het is geen bewuste keuze hoor. Jazz is een groot deel van wie ik ben, van mijn muzikale zijn. Daarnaast heb ik ook een soul- en singer-songwriterkant. De plaat geeft goed weer wat ik allemaal doe. Ik speel nog wel jazz in mijn vrije tijd. Ik bezoek veel jamsessies in Amsterdam. Het is in ieder geval geen commerciële keus geweest om pop te gaan spelen. De platendeal kwam pas toen het album al klaar was.
Je speelde in de jazzband van Hans Teeuwen en in de band van Pete Philly and Perquisite. Waarom nu pas solo?
Nu pas? Ik vind het zelf niet zo laat hoor. Eerder had ik er geen behoefte aan, want ik voelde me goed op mijn plaats. Het duurde een lange tijd om mijn eigen sound te vinden en ik kwam er pas laat achter dat ik kan zingen. Een goede vriendin zei dat ik mee zou moeten doen met het jazzvocalistenconcours. Tot ieders verbazing eindigde ik als tweede. Dit was niet direct het begin van mijn solocarrière. Vlak na het concours kwam het aanbod van Pete Philly and Perquisite om met hen te gaan spelen. Ik schreef wel eens liedjes, maar dat was vooral voor de gein en bovendien instrumentaal. Het echte liedjes schrijven kwam pas later.
Hoe gaat het schrijven in z’n werk?
Ik schrijf de liedjes samen met anderen, met gitarist Paul Willemse bijvoorbeeld. Zowel de muziek als de tekst ontstaan in samenwerking. Voor mij is dit heel belangrijk, want ik heb de input van anderen nodig. Soms is het heel vervelend om verschillende meningen te hebben, maar vaak is het ook heel verfrissend.
Met wie zou je je volgende plaat willen maken?
Daar ben ik nog niet mee bezig. Onze eerste cd is net af en we beginnen net met de clubtour. Het voordeel van mijn verleden bij verschillende bands is dat ik een groot netwerk heb. Er zijn genoeg interessante producers en tekstschrijvers met wie ik zou willen werken.
Het festivalseizoen komt eraan. Ga je nog ergens spelen?
Ik zal niet op Lowlands en Pinkpop staan, althans, nog niet. Ik zou het wel erg leuk vinden. Misschien sta ik op North Sea Jazz en gezien de buitenland-release zie je me wellicht op een festival in Duitsland of België staan.