Nijmegen tweede thuisbasis van The Tunes

Roel Smeets breekbaar zonder begeleiding

Tekst: Pepijn Scholten / Foto's: Gien Jansen / Filmpje: Eli Groen ,

Nadat ze recentelijk nog op Stukafest Nijmegen stonden, speelde The Tunes de zaal plat tijdens Club 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen in Merleyn. Roel Smeets kwam alleen als singer-songwriter niet geheel uit de verf, maar speelde ook nummers met zijn band Mozart Hip Guy.

Roel Smeets breekbaar zonder begeleiding

Club 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen is weer in Merleyn en vanavond spelen Roel Smeets, gedeeltelijk met zijn band Mozart Hip Guy, en, nadat ze recentelijk nog op Stukafest Nijmegen stonden, The Tunes.

De avond begint met alleen Roel Smeets op gitaar en na een paar nummers onder begeleiding van zijn band Mozart Hip Guy. Zonder de band is de muziek van Roel erg breekbaar. In zijn nummers probeert hij met alleen zijn gitaar en stem naar een climax toe te werken, maar dit komt er steeds net niet uit. Tijdens de communicatie met het publiek komt hij niet altijd even goed uit zijn woorden. Maar wanneer de band erbij komt wordt het hem vergeven. Het verschil is overduidelijk te horen. De nummers klinken goed en het plezier is van de gezichten af te lezen.

Aan het eind spreek ik nog even kort met de gitarist. Hij vertelt mij dat dit hun eerste optreden was in deze formatie. Een mooie prestatie dus. Roel Smeets is als singer-songwriter iets minder, maar met band zijn er zeker veel mogelijk in de toekomst.

Na een korte onderbreking betreden The Tunes het podium. Bij de eerste klanken uit de accordeon en contrabas hebben ze de zaal al naar hun hand gezet. Het staat er meteen. Wat een vrolijke en blije muziek. Het is goed te horen dat ze al een tijdje samen spelen; alles klinkt perfect op elkaar ingespeeld. Ik heb nog nooit een band gezien die zo energiek en met zo veel plezier op het podium staat; een fantastische live act. Door het gebruik van de accordeon, contrabas en allemaal kleine extra's, zoals belletjes en pannetjes, klinkt het geluid erg vol en diep, alsof je naar het album aan het luisteren bent. Ook naar het publiek toe is de band heel sterk. Ze krijgen het voor elkaar dat het hele publiek uit volle borst meezingt met de opzwepende liedjes. Pa pa padada, pa pa padada!

Wat me nog het meeste opvalt, is de vriendelijkheid waarmee de band aan het eind van de avond nog met iedereen een praatje maakt. Muzikanten kunnen soms een tikkeltje arrogant zijn, maar bij The Tunes is dit absoluut niet het geval. De band is net zo vrolijk na, als tijdens het optreden. Ik praat nog een tijdje met de contrabassist en deze vertelt mij trots dat ze de komende maanden nog een aantal optredens in Nijmegen komen doen, waaronder Oranjepop. Zeker een aanrader om naartoe te gaan! Let op mijn woorden, The Tunes, daar gaan we nog veel meer van horen in de toekomst.