LuxorLive heeft een nieuwe directeur gevonden in de persoon van Hans Eliëns, voormalig directeur van de Mezz in Breda. Hij volgt Lineke Kortekaas op, die op 1 maart 2010 vertrok én Dick te Winkel die sinds die datum als interim directeur optrad. We spreken met Eliëns over zijn visie, toekomstplannen en het roerige verleden van zijn nieuwe werkgever.
Je verlaat na drie jaar de Mezz in Breda. Zit je werk er op daar?
Eliëns begint. ‘Het werk zit er natuurlijk nooit op, wel is de situatie daar nu zodanig dat ik kan vertrekken. Er ligt een nieuwe meerjarige subsidieovereenkomst met de gemeente en ook de nieuwe meerjarenbeleidsplannen zijn klaar. Mijn bedoeling was oorspronkelijk om vier tot vijf jaar te blijven en dan, gezien mijn leeftijd, nog één ander podium te doen. De mogelijkheid bij LuxorLive kwam dus feitelijk iets te vroeg, maar ik kon hem toch niet laten gaan. Zoveel podia zijn er niet in Nederland.’
LuxorLive is een podium met vergelijkbare capaciteit als de Mezz. Dat lijkt in eerste instantie geen promotie. Waar zit de uitdaging?
‘LuxorLive zit in een heel andere fase dan de Mezz. Waar de Mezz al compleet staat, staat LuxorLive nog in de steigers. De uitdaging is derhalve groot. Het verhaal van de moeilijke opstart is bekend en Arnhem heeft geen grote muzikale achtergrond qua poppodia. Er is wel groeipotentie en LuxorLive is natuurlijk een heel sfeervol gebouw. Bovendien heeft de gemeente cultuur hoog in het vaandel staan.’
Eliëns vervolgt. ‘We gaan overigens niet concurreren met Nijmegen, we gaan echt voor de goegemeente. En vanuit daar gaan we vanzelf de artistieke randen opzoeken. Allereerst als podium met een brede uitstraling. De herhaalbezoeken moeten omhoog, ook van mensen van de omliggende gemeentes. Iets wat trouwens ook goed is voor de omliggende horeca.’
LuxorLive staat voorlopig nog onder curatele van de gemeente. Dat lijkt me minimaal een uitdaging.
Eliëns beaamt. ‘Een uitdaging is een understatement. Curatele is overigens een zwaar woord, we staan hooguit officieel onder financiële curatele. Het vertrouwen in LuxorLive moet hersteld worden. Vanaf 2012 moet LuxorLive weer zwarte cijfers schrijven en binnen vijf jaar moet het negatieve eigen vermogen weggewerkt zijn. We beseffen dat er sprake is van een sterke wisselwerking met de gemeente; zonder subsidie zijn dit soort podia doodgeboren kindjes. Maar we kijken nu niet meer om, maar bouwen vol energie aan de toekomst.’
LuxorLive staat bekend om een mix van dansavonden en DWDD-bandjes. Kunnen we een nog een verdieping van de profilering op een aantal genres verwachten?
Eliëns knikt nee. ‘We gaan qua programmering zoveel mogelijk aansluiten bij de Arnhemse doelgroep. Helaas op dit moment nog veelal ingegeven door een strakke kosten/baten afweging, maar vanaf het najaar 2011 gaan we ook werken aan verbreding. En dan pas volgt de verdieping. Eerst moet de basis goed zijn.’ En dat blijkt in de praktijk vooral veel mainstream muziek, type ‘Vrienden van Amstel’. ‘We richten ons op 3FM-fähige muziek. Het heeft allemaal te maken met de timing van de programmering van een band. Eerst zul je een band zien bij Doornroosje of de Mezz. Is dat succesvol, dan is Lowlands een logische stap. Heeft een band op Lowlands gestaan, dan is er ook voldoende publiek voor in LuxorLive. Arnhem moet zich muzikaal als het ware nog ontwikkelen. Voorlopig betekent dat een balans zoeken tussen ouwe-lullen-muziek en De Wereld Draait Door-bandjes.’
Je bent zelf ook programmeur geweest, ga je je inhoudelijk bemoeien met de muzikale koers? Wat ga je veranderen?
Eliëns lacht. ‘Inhoudelijk zal ik mij niet bemoeien met het programma, het is ook al heel lang geleden dat ik programmeur was. Ik schep als directeur de randvoorwaarden voor een goed functioneren van het team. En af en toe zullen ze me best een ongelofelijke eikel vinden. Maar ik zit in ieder geval niet in een ivoren toren, zo ben ik niet. LuxorLive zijn we samen.’
Wat is voor jou het belang van de lokale popmuziek en hoe zie jij de toekomstige rol van LuxorLive hier in?
‘De hoofdfunctie van LuxorLive is het exploiteren van een podium’, klinkt het resoluut. ‘Het zijn van een speelplek voor lokalen is secundair. Er zal medio 2012 wel meer ruimte voor komen. En we doen natuurlijk ‘De eerste etage’ samen met de Jacobiberg en dat blijven we doen. En we denken er aan om na een optreden in de grote zaal een band in de kleine zaal neer te zetten. Dat biedt weer nieuwe mogelijkheden.’
Eén van de taken van de nieuwe directeur is om “LuxorLive te verbinden met de andere culturele en/of maatschappelijke initiatieven in de stad”. Heb je daar al concrete ideeën bij?
‘Nee, maar het is op zich wel waar. Ik ben me echter nog aan het oriënteren. We zullen altijd in gesprek gaan met lokale initiatieven en ik zal zelf vanaf september/oktober actiever rond gaan kijken. Tot die tijd ligt de focus op LuxorLive intern.’ Enthousiast gaat Eliëns verder. ‘We staan overigens zeer open voor Arnhemse initiatieven, mail ons! Ook naar wat Arnhem wil zien of horen zijn we zeer benieuwd!’
Ten slotte, wat is de laatste CD die je gekocht hebt?
Voor de eerste keer valt er een stilte. Net voordat deze pijnlijk wordt, herpakt Eliëns zich. ‘Daan! Die heb ik eerlijk gezegd eigenlijk wel gekregen, maar ik had hem anders zeker gekocht…’