A Silent Express zoekt het nog in de imitatie

Weinig experiment op het eerste optreden van de clubtour

Tekst: Pieter-Paul Spiertz / Foto's: Archief ,

Met de concurrentie van De Jeugd van Tegenwoordig die tegelijkertijd
in een uitverkocht Doornroosje speelt, was een magere vijftig man
opkomst voor de Heerenveense band A Silent Express in Merleyn niet
zo vreemd. De band speelde catchy liedjes, maar hield het nog te veel bij een veilige, radiovriendelijke sound.

Weinig experiment op het eerste optreden van de clubtour

Met de concurrentie van De Jeugd van Tegenwoordig die tegelijkertijd in een uitverkocht Doornroosje speelt, is een magere vijftig man opkomst voor de Heerenveense band A Silent Express in Merleyn niet zo vreemd. Maar toch. Hier speelt een band wiens frontman gisteren in De Wereld Draait Door zat, omdat de groep binnenkort het voorprogramma mag verzorgen voor Duran Duran.

De connectie ligt voor de hand, want het viertal speelt een tiental typische eighties popnummers met een flinke rol voor de synthesizer. Ook speelde A Silent Express drie covers (het Crockett's Theme, Frankie Goes To Hollywoods Relax en Londonbeats I've Been Thinking About You). Als afsluiter wordt het tweede nummer en tevens doorbraaksingle Will I Be Around nog eens op herhaling gegooid, zoals een dag tevoren ook al in Eindhoven. A Silent Express beschouwt zichzelf dan ook nog als een band in de opstartfase. "We spelen pas sinds november in deze formatie", zegt toetsenist Henk-Jan Kooistra, die tot vandaag nog nooit in Nijmegen geweest was. "Daarvóór was dit, geloof het of niet, een metalband. Toen ging de zanger weg en het overgebleven drietal had geen zin meer in dat harde. De gitarist werd zanger en toen kwam ik erbij."

Dankzij de media-aandacht gaat het hard met de band. Singles Will I Be Around en I Never Saw This Coming worden regelmatig op 3FM gedraaid, het album Now! is net uit en de band is als 3FM Serious Talent een kandidaat voor de 3FM Awards. Zanger Rik Annema kan het dan ook niet nalaten tussendoor het publiek op te roepen op internet op hen te stemmen. Zijn joviale zang en gitaarspel, evenals de vele catchy woehoehoe-koortjes in de liedjes, compenseren gelukkig dat hij refreinen één seconde tevoren aankondigt met "Komt-ie dan hè," of nummers afkondigt met "Ja dat was-ie dan, mensen." Puur door dat soort knulligheden past de uitstraling niet helemaal bij de songs. Als het publiek al had meegeklapt of meegezongen was het leuk en spontaan geweest.

Maar de vele bloesjes in het publiek kijken het wat voorzichtig aan, en na een half uur A Silent Express blijkt dat de nummers allemáál veilig en voor de radio zijn geschreven. Solo-uitspattingen, dramatische spanningsbogen of sonische experimenten zitten er niet in vanavond. Door de aanhoudende koortjes over gitaargalm lijkt het even alsof The Killers in Merleyn staan. Het mag dus geen verbazing heten dat het album van A Silent Express over een maand ook in Duitsland uitgebracht wordt. Live moet het songmateriaal echter nog wel afwisselender en vooral geconcentreerder worden gebracht.

Als de band na afloop van het optreden pas na een kwartier met de beloofde merchandise weer in de zaal verschijnt, is niet voor niets bijna het hele publiek al vertrokken.