De uitgestalde merchandise van Death Letters doet al vermoeden dat de band vanavond zal optreden, en de oplettende bezoeker had wellicht Koos van Dijk al voorbij zien lopen. Toch is niks zeker bij deze samenwerking tussen productiehuis Oost-Nederland (ON), Wintertuin en Doornroosje. 3xNiks weet het publiek telkens weer aangenaam te verrassen.

Merleyn is voor deze avond versierd met mysterieuze spinnetjes, roddelbladen en borden met roze koeken. Dit alles gestald op tafeltjes met schemerlampen schept een gezellige huiskamersfeer. ‘Gezellig’, zo heet ook de eerste act van vanavond. Het stuk is geschreven door Hanneke Hendrix, uitgevoerd door Derske van der Beek, beide werkzaam bij de theaterwerkplaats Kersentuin van literair productiehuis Wintertuin. Derske gaat op een stoel zitten voor het publiek. In een half uur durende monoloog vertelt ze over haar vriend, die ze ontmoette op een terras in het voorjaar. Ze deelt haar onzekerheden met de toeschouwers, zegt dat ieder mens in wezen onzeker is en bang in de steek gelaten te worden. Met haar persoonlijke anekdotes probeert ze te typeren waarom er knappe en lelijke mensen zijn. Ze doet dit met succes; het publiek lijkt zich in ieder geval aangesproken te voelen.

Na dit bijzondere voorgerecht verzorgt ON het hoofdgerecht. Koos van Dijk, ook wel bekend als de manager van Herman Brood, neemt het woord. Hij is samen met zijn band T.I.M. gekomen om te vertellen waarom zijn beste vriend nooit doorgebroken is in Amerika. Eerst speelt de band twee hits van Herman Brood, Knocking On Heaven’s Door en Rock ’n Roll Junkie. Dan begint van Dijk te vertellen. Het zijn de jaren ’70. Herman Brood is zwaar verslaafd aan speed en bezig met zijn doorbraak aan de andere kant van de oceaan. Van Dijk vergelijkt hem met een suikerpatiënt; zonder drugs gaat de rocker dood. Alles loopt voorspoedig, tot hij moet optreden in de 'Bottom Line' in New York… Van Dijk vertelt zijn verhaal met veel passie en het is leuk om uit eerste hand te horen hoe Herman Brood was.

Het toetje komt van Doornroosje, die de tweekoppige band Death Letters heeft meegebracht. Een gitaar en een drumstel. Meer dan genoeg om een keiharde show neer te zetten, zo bewijzen Victor Brandt en Jordi “Duende” Ariza Lora. Met hun mix van punk en blues doen ze sommige harten sneller kloppen en bezorgen ze anderen een rolberoerte. Want dat is het bijzondere aan 3xNiks. Het ene moment kijk je naar een integere monoloog om vervolgens omver geblazen te worden door een energieke rockband. Degenen die durven te blijven – waar Duende ons hartelijk voor bedankt – worden getrakteerd op een aantal nieuwe nummers van hun album dat binnenkort verschijnt. Een knallend einde van een geslaagde vierde editie van 3xNiks.