De Red Bull Bedroom Jam is, zoals de naam al zegt, een initiatief van Red Bull. Het is een platform waar vijf bands zich moeten vertegenwoordigen met eigen nummers, waarna ze nog met Triggerfinger een cover spelen van hun hit All This Dancin’ Around. De hoofdprijs is o.a. als support act meegaan op tournee met Triggerfinger.

Tess Milne, bekend als vj bij MTV, presenteert de avond. Niet iedereen heeft de volledige aandacht voor de presentatie en het publiek lijkt vooral voor Triggerfinger te zijn gekomen, die groots op posters en advertenties stonden. Zij krijgen hierdoor dan ook een klap in het gezicht als ze merken dat ze hun Triggerfinger T-shirt bijna voor niks hebben aangedaan. Triggerfinger geeft zelf na de derde band aan dat ze hier zijn om een nummer met de bands mee te doen en ze als ‘peetvader’ meehelpen de massa aan te trekken. Oftewel, iedereen verwacht veel Triggerfinger, maar de naam is er alleen om de poster op te fleuren. Een merkbare domper voor het hele publiek.

De eerste band Wake Up bestaat pas vijf maanden. Dit is te merken, want veel podiumervaring hebben ze nog niet. De zanger heeft op Pinkpop 2010 met Green Day meegedaan, getuige dit YouTube filmpje, en de nummers lijken vooral op covers van deze band. De teksten zijn net wat anders, maar niemand die daar op let. De cover van All This Dancin Around pakt nog redelijk goed uit, maar dit is dan ook het beste nummer van de set. De frontman is sympathiek, maar daar red je het niet mee. Plezier hebben in het spelen is mooi, maar werk eerst aan eigen nummers met een eigen sound en weet hoe je op het podium staat. Het komt allemaal jolig en onprofessioneel over, zoals het moment dat iedereen zijn mobiel uit zijn zak moet halen om het gevoel te krijgen alsof we op Pinkpop staan. Leuk bedacht, maar niet waar mensen op zitten we wachten. De band heeft potentie, maar is er nog niet klaar voor.
 
The Quaint maakt folk- en popmuziek die een beetje doet denken aan The Tunes. De band heeft goede eigen nummers maar het publiek is nog steeds vrij onrustig en de participatie is matig. Toch zijn deze heren goed op weg want de eigen nummers hebben al een goede fundering en de enthousiaste bassist weet het toneel goed op te fleuren. De zanger heeft een stem die zich prima leent voor de muziek en de cover van All This Dancin Around krijgt een folk en pop laag, maar de rock valt duidelijk te merken. Een originele cover én een band die potentie heeft.

Als Tess vertelt dat de volgende band, NU genaamd, aan haar heeft verteld dat zij erg veel van Triggerfinger kunnen leren, maar Triggerfinger ook nog wat van hen, is de toon al een beetje gezet. De band heeft goede rocknummers, sterke singles, en stond al op Eurosonic, maar misschien is het ze iets te veel naar het hoofd gestegen. Triggerfinger hoeft, aan de band te zien, niets van dit drietal te leren, aangezien Triggerfinger als drietal het prima doet. Ook in het publiek hoor je soms mensen zeggen: ‘En wat moet Triggerfinger hiervan leren?’ De band heeft al een beetje arrogantie over zich heen, maar zij leggen de lat een stuk hoger aangezien zij van de eerste drie bands duidelijk opvallen als de publieksfavoriet. De eigen rocknummers vallen goed in de smaak bij een publiek dat voor Triggerfinger komt. Ook de cover met Triggerfinger pakt goed uit, waarbij Ruben, de zanger en gitarist van Triggerfinger, voor het eerst weer zijn gitaar bespeelt. De band is bezig met internationale doorbraak zeggen ze, maar ze mogen eerst Nederland maar eens ‘echt’ veroveren.

The Dudettes hebben twee heren en drie vrouwen in de band. De zangeres met afro is geliefd bij het publiek en krijgt een groot applaus. Ze grijnst van oor tot oor en het applaus was wel verdiend, want wat een stem heeft deze dame! Ze zingt elke noot zoals het hoort. Het publiek heeft er meer zin in en dit maakt de band sterker en sterker. Als de band een ingetogen nummer begint met rustige klanken,  valt de aandacht een beetje weg. Deze komt echter volop terug als de cover met Triggerfinger aanbreekt. De zangeres is niet schuw voor Ruben van Triggerfinger, en heeft ook interactie met hem tijdens het spelen. Het gitaarspel van de gitariste van de band is goed en haar stem vormt samen met de stem van de zangeres een mooi duo. Verder petje af voor de bassist, die toont hoe goed hij zijn best wil doen voor het publiek door zo goed mogelijk te spelen. Deze band heeft zeker potentie om te winnen.

KinKobra is een rockband die volgend jaar op Lowlands wil staan. Mooie dromen, en als ze niet op het hoofdpodium doelen, dan is er ook zeker een plek voor deze band. Het is de eerste band die aan interactie doet, door het publiek een stuk mee te laten zingen, en na vier bands is het publiek zo klaar hiervoor dat Kinkobra een groot gedeelte van de zaal meekrijgt. Het zijn goede rocknummers en ze staan met passie op het podium. De zanger heeft een metalen kist om op te staan als hij niet gitaar speelt, en de eigen nummers vallen goed bij het publiek. Hun cover met Triggerfinger blijft wat dichter bij het origineel, met de drummer van Triggerfinger achter de microfoon, wat het publiek zeker bevalt. Een prima band als afsluiter van een avond nieuwe bands bekijken.

Het is duidelijk te merken dat het publiek zich een beetje bedrogen voelt. De bands hebben er profijt van en zouden zonder Triggerfinger beter in de bovenzaal van Luxor Live passen, want Triggerfinger blijkt echt alleen voor de verkoopcijfers aanwezig te zijn. Er is weinig applaus en ook al is het concept leuk, de promotie is naar het publiek niet eerlijk geweest. Vooral de rockbands krijgen het meeste applaus en zullen waarschijnlijk ook het gros van de stemmen krijgen.