Langs de N18 net buiten Eibergen prijkt op een groot bord in hoofdletters het woord DANCEFESTIVAL. Dancefestival? Zo’n kale-koppen-op-Nikes parade waar naast deze kale koppen ook politie en drugshonden aanwezig zijn? Als je iets beter kijkt staat onder deze woorden in onopvallend kleine letters de naam van het festival: Have a Nice Day. In zeven jaar is het festival uitgegroeid tot een erg vriendelijk antwoord op de grote dancefestivals in het westen van het land.

Met 2300 bezoekers was Have a Nice Day bijna uitverkocht. Toch heerst er in het kleine openluchttheater een gemoedelijke sfeer. Deze sfeer is voor het gros van de bezoekers ook de reden om naar het festival te komen. Hoort die sfeer niet gewoon bij de Achterhoek? Ja natuurlijk, maar hoeveel Achterhoekers zijn hier te vinden? Het terrein is gevuld met de inhoud van vijf bussen uit Nijmegen, drie bussen uit Deventer en nog wat bussen uit Zutphen en Utrecht. Bij de vraag waarom al deze mensen van ver komen en hoe ze het festival überhaupt kennen, volgt steeds het zelfde antwoord: via vrienden, want die vonden het “echt te relaxed.”

Dit festival onderscheidt zich van alle andere dancefestivals door de sfeer. De aankleding van het openluchttheater is zoals elk jaar weer sprookjesachtig. Grote lichtgevende paddo’s, lampionnen en lichtjes in de bomen en een licht Aziatisch tintje. Het publiek is erg divers. Naast de geitenwollensokkentypes en vijftigplussers in pak zijn er slechts drie verdwaalde gabbers te vinden. Het is zien en gezien worden. Iets waar de schminkkraam goed aan meewerkt; na tienen is er vrijwel niemand meer op het terrein te vinden zonder neonkleurige strepen, plakhartjes, Have a Nice Day-buttons en de nodige glitters.

Erg opvallend is de grote afwezigheid van politie. Naast de paar beveiligers op het terrein is er niemand nodig. De grote, euforische menigte is niet te irriteren. Iedereen is hier met maar één doel, lekker dansen.