Velen kennen de frontman Bas Bron als de beatbakker van De Jeugd van Tegenwoordig maar dit is slechts een van zijn vele producties. Zo is hij ook bekend met Comtrom, Seymour Bits en Gifted. Verwacht van Bastian echter geen hiphop, maar een interessante mix van rock, funk en elektro dat doet denken aan een combinatie van Lenny Kravitz en Prince.

Tien jaar geleden was er al een hitje met You've Got My Love, nu zijn ze terug met hun vierde album ''There's No Such Place'. Ze spelen vooral van die cd, waaronder de rocksong Gettit Straight en het funky liedje Undo The Undo. Live klinkt de muziek swingender en er wordt niet gekeken op een gitaarsolo meer of minder. De zang klinkt in het begin nog weinig overtuigend, maar na de eerste twee nummers is hij goed opgewarmd.

Het publiek geniet zichtbaar van de muziek en er wordt zelfs uitbundig gedanst. De sfeer zit er goed in. De weinig spraakzame frontman moet het vooral hebben van zijn muziek en hippe dansmoves. Die keren dat hij wat zegt is het onverstaanbaar en lijkt hij zich niet echt tot het publiek te richten. Het lijkt de dansende studenten niet uit te maken, wanneer de set voorbij is vragen ze Bastian zelfs om een toegift. Hoewel de muzikanten er weinig zin in lijken te hebben komen ze toch terug om voor een spetterend einde te zorgen. Zichtbaar blij met de waardering spelen ze hun laatste nummer waarbij ze alles uit de kast trekken. Zo kunnen band en publiek terugkijken op een fantastische avond.