In het nieuw gedecoreerde Extrapool wordt de avond geopend door het Duitse Bruno And Michel Are Smiling & Skipperrr. Hoewel de naam wellicht anders doet vermoeden, is deze band een duo. Naar het schijnt is de laptop het volwaardige derde lid. In een klein half uurtje geeft Bruno And Michel Are Smiling & Skipperrr een prima lesje in stuiterende hardcore. Denk aan een combinatie van de muziek van Atari Teenage Riot en Kania Tieffer, maar dan met minimaal tien verschillende ritmes per nummer. Met af en toe een ingestudeerd danspasje, danst het duo er flink op los op de muziek. Een knappe prestatie, want echt dansbaar is de muzikale chaos niet. In de verdiende toegift laten Bruno And Michel Are Smiling & Skipperr schreeuwend op de grond horen dat zij wel degelijk een toegankelijker nummer met een spanningsopbouw kunnen schrijven.

Het Amerikaanse trio Sightings tapt uit een geheel ander vaatje. Geen computer of nieuw wereldrecord tempowisselingen per minuut. De band bestaat uit een gitarist Mark Morgan, bassist Richard Hoffman en drummer Jon Lockie. Tot zo ver niets vreemds. Sightings brengt echter een portie oorverdovende noise ten gehore die je niet vaak hoort. De meest intensieve herrie die Sonic Youth of the Swans ooit hebben gemaakt komt niet eens in de buurt van de geluidsmuur van deze drie heren. Snellere nummers, die worden voortgestuwd door hysterische basdeuntjes en onrustige drumritmes, worden afgewisseld door langzame geluidserupties. Op deze manier wordt er af en toe gas teruggenomen en blijft het hele optreden boeiend. Het enige minpunt is het stemmen van de gitaar, dat in het begin de vaart uit het optreden haalt. Ondanks dat zet Sightings een oorverdovende en prima show neer in een goed gevuld Extrapool.