Oosterse sferen bij Master Musicians of Bukkake

Zevenkoppige band uit Seattle brengt menigeen in hogere sferen

Tekst: Erik Nijsten / Foto's: Rik Vermeulen ,

Het Amerikaanse muziekcollectief Master Musicians of Bukkake speelde de laatste show van haar Europese tournee in Nijmegen. Het publiek in Merleyn genoot van een prachtig optreden, waar lange hypnotiserende nummers vol met etnische melodieën de boventoon voerden.

Zevenkoppige band uit Seattle brengt menigeen in hogere sferen

Master Musicians of Bukkake bestaat uit zeven muzikanten die in bands als Asva, Earth en Burning Witch spelen. De band brengt een muzikale mengelmoes van Oosterse melodieën, schurende violen, etnische toeters en soundscapes van overstuurde gitaren. De grotendeels instrumentale nummers met de repetitieve deuntjes zorgen ervoor dat de muziek vaak als een mantra klinkt en voelt.

De band is live een waar genot om te zien. De zanger komt op met een Inca masker en als een ware priester verwelkomt hij het publiek. Tijdens het eerste nummer gaat het masker af en verschuilt de zanger zich in een soort burka. De andere muzikanten zien eruit als leden van het woestijnvolk de Toeareg, compleet met blauwe hoofdbedekking. Verscholen in een nevel van rook en met de geur van wierook weet MMOB Merleyn om te toveren tot een exotische plek ergens in een woestijn.

Het optreden begint met een minuten lange noise van gitaren, keyboards en viool. Daarna wordt het opzwepende nummer Schism Prism ingezet. Het nummer is typerend voor de muziek van de band; langzaam opbouwende melodieën, waarin ruimte is voor geïmproviseerde jams en die met gemak een minuut of tien duren. De leden van MMOB zijn uitstekend op elkaar ingespeeld en hebben er veel zin in vanavond. De band zet een strakke en swingende set neer, waar de zaal van geniet en waar sommige toehoorders zelfs van in hogere sferen komen. Een compliment voor diegene die vanavond het geluid in Merleyn heeft verzorgd. Dit is namelijk uitstekend.  

Doordat veel nummers erg rustig zijn, dreigt het optreden na een klein uurtje een beetje in te zakken. Het absolute hoogtepunt van deze avond, het nummer Elogia De La Sombra, weet dit echter te voorkomen. Met een ritme dat lijkt te zijn geleend van de Krautrock heren van Neu!, tweestemmige zanglijnen en een rockende melodie, klinkt het als een uptempo mantra. Als het nummer na bijna vijftien minuten is afgelopen, krijgt MMOB een welverdiend applaus. Het ritme wordt vervolgens nog een keer radicaal teruggeschroefd en de tonen van het prachtige Eaglewolf dwarrelen ter afsluiting door de zaal. De zanger dankt met diepe buigingen alle leden van de band en ook het publiek krijgt een diepe buiging. Achter elkaar lopen de leden van MMOB vervolgens zingend van het podium af en laten ze een publiek achter dat heeft genoten van een schitterend en intens optreden.